| Dysza: | 19 mm |
| Kąt ostrzału w elewacji: | od -9° do +12° |
| Kąt ostrzału w azymucie: | 55° |
| Ciśnienie robocze: | 25-27 atm |
| Donośność: | ok. 65 m |
Historia konstrukcji:
Miotacz ognia opracowany w radzieckiej Fabryce „Kompriessor” z Moskwy z przeznaczeniem dla czołgowego miotacza ognia OT-7 (zabudowany w wieży) oraz OP-7 (zabudowany w kadłubie).
Opis konstrukcji:
W czołgowym miotaczu ognia OP-7 miotacz był zabudowany w kadłubie na prawo od kierowcy – kąt ostrzału w poziomie wynosił 55 stopni i był sterowany przez kierowcę. Dwa zewnętrze zbiorniki zostały zabudowane po bokach kadłuba, w części nadgąsienicowej. Mieściły po 85 litrów cieczy zapalającej (skład mieszanki to 90% mazutu M3 oraz 10% nafty). Przed ogniem broni strzeleckiej przeciwnika i odłamkami chronił je 10 mm pancerz. Zapas mieszanki pozwalał na oddanie ok. 15 strzałów. Dzięki wysokiemu ciśnieniu roboczemu wynoszącemu 25-27 atmosfer zasięg skuteczny miotacza wynosił ok. 65 metrów.
Źródła:
„Oгнеметные танки Второй Мировой Войны”, seria Бронеколлекця, 2005
„Танковые войска РККА во Второй мировой войне. Средне и огнометные танки”, seria Танкомастер, numer 7-8/06
Internet:
