Historia konstrukcji:
Samolot myśliwsko-rozpoznawczy opracowany w brytyjskich zakładach Fairey Aviation Company Ltd. w Hayes. Był produkowany seryjnie w belgijskich zakładach Société Anonyme Belge Avions Fairey w Gosselies. Od 28 grudnia 1933 roku do 20 października 1934 roku wyprodukowano 17 egzemplarzy „Fox” III (numery ewidencyjne od O41 do O57). Następnie podjęto produkcję zmodyfikowanej wersji „Fox” III C z zamknięta kabiną załogi i zmodyfikowanym płatem. Od 12 lutego 1934 roku wyprodukowano 34 egzemplarze (numery ewidencyjne od O58 do O91). 4 kolejne maszyny ukończono jako dwustery (numery ewidencyjne od O96 do O99), a ponadto wyprodukowano dalsze 4 dwustery oznaczone jako „Fox” III CS (numery ewidencyjne od O92 do O95).
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Uzbrojenie: |
2 osoby 1.950 kg 11,56 m (dolny płat 9,753 m) 9,087 m 3,343 m 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Rolls-Royce „Kestrel” II MS o mocy 600 KM 295 km/h na wysokości 4.000 m 8.900 m 3-4 km FN-Browning kal. 7,65 mm, bomby |
Opis konstrukcji:
Samolot jednomiejscowy w układzie dwupłata o konstrukcji całkowicie metalowej krytej płótnem. Załoga zajmowała miejsce w odkrytych kabinach. Zastosowano stałe podwozie w układzie klasycznym z tylną płozą.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 2 stałe karabiny maszynowe pilota oraz sprzężony lub pojedynczy karabin maszynowy zamontowany na obrotnicy w kabinie obserwatora. Dodatkowo pod skrzydłami samolot zabierał niewielki ładunek bomb o masie 9 kg każda. W skład wyposażenia pokładowego wchodziła radiostacja.
