Historia konstrukcji:

Ciągnik artyleryjski opracowany w brytyjskich zakładach Morris Commercial Cars Ltd. w Birmingham. Powstał on w odpowiedzi na zamówienie z 1938 roku na ciągnik dla armatohaubic 25-pdr wraz z 6 osobami obsługi i zapasem 96 pocisków.

Pierwsze zamówienie na 1000 egzemplarzy złożono 29 listopada 1939 roku (Contract No. V3539). Produkowany także w Kanadzie jako CMP (22891 egzemplarzy).

Klasyfikowany jako Field Artillery Tractor (w skrócie FAT).

Wersje produkcyjne:

– MorrisCommercial C8 Mk I 4×4 „Quad” Field Artillery Tractor with Type 1 Body (F.A.T. 1) – pierwsze 200 pojazdów, opony 20”,

– MorrisCommercial C8 Mk II 4×4 „Quad” Field Artillery Tractor with Type 1 / Type 2 Body (F.A.T. 2) – zmodyfikowane nadwozie i instalacja elektryczna, opony 20” – wyprodukowano 3954 egzemplarze,

– MorrisCommercial C8 Mk III 4×4 „Quad” Field Artillery Tractor with Type 3 / Type 5 Body (F.A.T. 3) – zmodyfikowane nadwozie, podwozie z możliwością odłączenia napędu przedniej osi, mniejsze koła z oponami 10.50-16”, brezentowy dach, a zabudowa nadwozia Type 5 Body została pozbawiona skosu w tylnej części nadwozia – wyprodukowano 5978 egzemplarzy.

Opis konstrukcji:

Nadwozie było umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie na sztywnych mostach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.

Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazywał napęd na wszystkie koła. Hamulce hydrauliczne bez wspomagania działały na wszystkie koła.

Źródła:

David Fletcher „British military transport 1829-1956”, wyd. The Tank Muzeum, 1998