Historia konstrukcji:
W 1943 roku przebadano w Australii możliwość skrócenia karabinów piechoty co pozwalałoby na ich lepsze wykorzystanie w warunkach walki w gęstej dżungli wysp Pacyfiku i Birmy. Pierwsze podejście do zagadnienia obejmowało skrócone o 5 cali standardowe karabiny No. 1 Mk. III* nazwane po konwersji Rifle, .303 inch No. 1 Intermediate Shortened & Lightened Rifle. Testowe 100 egzemplarzy wyprodukowano w marcu 1944 roku – otrzymały numery seryjne z zakresu od XP1 do XP100. Specjalnie dla nich w zakładach Orange Rifle Factory No. 3 wykonano 100 skróconych bagnetów, które zostały potem wykorzystane jako baza do opracowania bagnetów dla pistoletów maszynowych Owen i standaryzowane jako Bayonet, Sub-Machine Gun (Aust.), No. 1, Mk II.
W grudniu 1944 roku rozpoczęto produkcję dwóch krótkich serii karabinów opracowanych z wykorzystaniem zebranych doświadczeń:
Rifle, No. 6 Mk. I – 98 egzemplarzy (numery seryjne od XP101 doXP198) ze standardowym celownikiem wyskalowanym od 200 do 2000 jardów; ukończone w maju 1945 roku
Rifle, No. 6 Mk. I/I – 96 egzemplarzy (numery seryjne od XP199 doXP294) z innym sposobem mocowania innego typu celownika wyskalowanego od 200 do 800 jardów; ukończone w sierpniu 1945 roku.
Rozważano konwersję do tej postaci 40.000 standardowych karabinów No. 1 Mk. III* ale zakończenie wojny wstrzymało dalsze prace.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Masa lufy: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
7,7 mm (0,303 cala) 7,7x56R (.303 Enfield) niezaładowany 3,4 kg 0,74 kg 993 mm 483 mm magazynek na 10 naboi |
Amunicja:
Zostanie opisana w dedykowanym dziale.
