Historia konstrukcji:
Bagnet SMG (Aust.), No. 1 Mk. I był używany przez siły zbrojne Australii.

Został opracowany w Australii. W marcu 1944 roku wyprodukowano serię testową 100 egzemplarzy dla badań wersji skróconej karabinów No. 1 Mk. III* noszących oznaczenie No. 1 Intermediate Shortened & Lightened Rifle (bagnety te posiadały jedynie bicia producenta, bez znaków odbioru wojskowego). Model ten powstał poprzez znaczne zmniejszenie długości ostrza standardowego karabinowego bagnetu Bayonet, No. 1, Mk. I z oryginalnych 17 cali  do 8 cali.

Na tej bazie przygotowano produkcyjny model bagnetu dla pistoletów maszynowych z ostrzem długości 10 cali, który został zaaprobowany 31 lipca 1944 roku i przyjęty na uzbrojenie australijskich sił zbrojnych 15 sierpnia 1944 roku. Stosowany wraz pistoletami maszynowymi Owen (w zdecydowanej większości egzemplarzy otrzymały one zaczep bagnetu dopiero po wojnie, a jedynie nieliczne egzemplarze otrzymały je opuszczając fabrykę). Przez pewien czas stosowany równolegle z modelem Mk. II – 13 kwietnia 1945 roku podjęto decyzję o dalszym stosowaniu jedynie modelu Mk. I (do tego momentu wyprodukowano około 19 tysięcy bagnetów obu modeli).

Produkcja seryjna odbywała się w zakładach Small Arms Factory w Orange (New South Wales). Drewniane rękojeści bagnetu i okładziny pochwy wytwarzały zakłady Slazenger (Australia) Pty. Ltd. w Sydney (New South Wales), a skórzane elementy zakłady Mangrovite Belting Pty. Ltd.

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną. Do przenoszenia bagnetu stosowano pochwę typu Scabbard, Bayonet, S.M.G. (Aust.) Mk. I o długości całkowitej 300 mm.