Historia konstrukcji:
Bagnet M. 1923 był używany był używany przez siły zbrojne Danii.
Powstał poprzez modernizację bagnetu M. 1889. Modyfikację wykonano w duńskim arsenale Hærens Rustkammer w Kopenhadze (przed 1923 rokiem nosił nazwę Hærens Tøjhus).
Stosowany wraz z karabinem 8 mm Gevær M. 1889, karabinkiem piechoty 8 mm Fodfolkskarabin M. 1889, karabinkiem kawalerii 8 mm Rytterkarabin M. 1889, karabinkiem saperów 8 mm Ingeniørkarabin M. 1889 oraz karabinkiem artylerzystów 8 mm Artillerikarabin M. 1889.
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: |
z pochwą ok. 500 g, sam bagnet ok. 240 g ok. 340 mm ok. 220 mm ok. 24 mm ok. 4,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Okładziny rękojeści drewniane, mocowane 2 nitami do trzpienia. Pochwa skórzana z metalowymi wzmocnieniami, mocowana do pasa za pomocą skórzanej żabki.
W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia otrzymał oznaczenie Seitengewehr 147 (d).
