Historia konstrukcji:
Adaptacja broni piechoty w postaci ręcznego karabinu maszynowego M.20 (Lewis), która była używana w samolotach na ruchomych stanowiskach strzeleckich.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
6,5 mm 8,2 kg 1.114 mm 654 mm magazynek na 97 naboi teoretyczna 500 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Lufa chłodzona powietrzem w wersji lotniczej nie dysponowała charakterystycznym dla tej konstrukcji aluminiowym płaszczem o dużej średnicy. Zamek ryglowany poprzez obrót, broń strzela z otwartego zamka. Zastosowano spiralną sprężynę powrotną zamka. Zasilanie broni z nakładanego od góry komory zamkowej magazynka talerzowego o pojemności 97 naboi (były one ułożone w 4 warstwach) poruszanego przez mechanizmy broni. Na wylocie lufy znajdowała się muszka kołowa z korektorem uwzględniającym siłę opływającego broń powietrza, co miało ułatwiać celowanie i nanoszenie poprawek.
