Historia konstrukcji:
Karabinek powtarzalny wz. 1938 został opracowany na bazie karabinu powtarzalnego wz. 1891/30. Przyjęty na uzbrojenie 26 lutego 1939 roku (indeks ГРАУ: 56-В-224К). Produkowany seryjne w zakładach w Iżewsku (od 1939 roku) oraz w Tule (od 1940 roku). Łącznie w latach 1939-1945 wyprodukowano ok. 2,5 miliona egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa własna: Długość całkowita: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,62 mm 7,62x54R 3,5 kg 1.016 mm 512 mm (w tym część gwintowana 439 mm) 416 mm magazynek wewnętrzny na 4 naboje praktyczna 25 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 240 mm. Czterotaktowy zamek ślizgowo-obrotowy, ryglowany symetrycznie. Zasilanie z pięcionabojowej łódki – 4 naboje umieszczano w jednorzędowym magazynku, natomiast piaty nabój był wprowadzany bezpośrednio do lufy. Łoże i kolba drewniane.
Amunicja:
Naboje pakowano w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 880 sztuk.
Zwykła 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Л образца 1930 года
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 28,2-28,6 mm 20,95-23,2 g 9,5-9,7 g 3,25 g 810-820 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 7,62 mm Karabiner 454 (r).
