Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy DS opracował w 1930 roku rosyjski konstruktor Wasilij Alieksiejewicz Diegtiariow. Udoskonalany w kolejnych wariantach – wprowadzono tylce w miejsce chwytu pistoletowego. Został przyjęty na uzbrojenie sił zbrojnych 22 września 1939 roku. Wysoka usterkowość stwierdzona w jednostkach spowodowała zaprzestanie produkcji po niemieckim ataku w 1941 roku (do tego czasu powstało ok. 10 tysięcy egzemplarzy) na korzyść wznowienia produkcji ckm Maxim wz. 1910. Próby dopracowania konstrukcji nie przyniosły rezultatu i ostatecznie nowym modelem ckm został konkurencyjny model opracowany przez Goriunowa, który stał się później ckm SG.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,62 mm 7,62x54R własna 14,3 kg, podstawa 11 kg 1.170 mm 723 mm 820 mm taśma na 250 naboi teoretyczna 1.000 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię gazów wylotowych odprowadzanych przez otwór w bocznej ściance lufy. Ryglowanie zamka odbywało się za pomocą dwóch symetrycznych rygli oporowych odchylających się w płaszczyźnie poziomej. Mechanizm uderzeniowy typu bijnikowego. Lufa gęsto żebrowana poprzecznie dla polepszenia chłodzenia. Zasilanie z taśmy nabojowej doprowadzanej z prawej strony komory zamkowej.
Amunicja:
Naboje pakowano w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 880 sztuk. Masa metalowej skrzynki z taśmą amunicyjną wynosila 10,2 kg, a masa taśmy z 250 nabojami 9,4 kg.
Zwykła 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Л образца 1930 года
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 28,2-28,6 mm 20,95-23,2 g 9,5-9,7 g 3,25 g 860-875 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Zwykła dalekonośna 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Д образца 1930 года
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 33,0-33,4 mm 22,95-25,2 g 11,7-11,9 g 3,1 g 795-810 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na żółto.
Przeciwpancerna 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойной пулей образца 1930 года (Б-30)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 36,1-36,5 mm 21,45-23,7 g 10,8-11,0 g 3,05 g 815-830 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy ze stalowym rdzeniem. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno.
Przebijalność płyty pionowej wynosiła 7 mm z odległości 400 metrów.
Przeciwpancerno-zapalająca 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойно-зажигательной пулей образца 1932 года (Б-32)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 37,1 mm 21-23,25 g 9,65-10,25 g 3,1 g 860-875 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy ze stalowym rdzeniem i umieszczoną w przedniej części (pod płaszczem) masą zapalającą. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno z umieszczonym pod spodem czerwonym paskiem.
Przeciwpancerno-zapalająca 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойно-зажигательной пулей образца 1940 года (БС-40)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 31 mm ? g 12,5 g ? g 800 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z rdzeniem wykonanym z węglika wolframu i umieszczoną w przedniej części (pod płaszczem) masą zapalającą. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno.
Ślepa 7,62-мм винтовочные холостые
| Długość naboju: Masa naboju: Masa ładunku miotającego: |
53,72 mm 11 g 1,6 g |
Amunicja szkolna.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 7,62 mm schweres Maschinengewehr 216 (r).
