Historia konstrukcji:
Lekka armata przeciwpancerna opracowana w czechosłowackich zakładach Škoda z Pilzna. Przyjęta na uzbrojenie armii czechosłowackiej pod oznaczeniem 37 mm kanon proti útočné vozbě vz. 34.
Po uzyskaniu niepodległości Słowacja zachowała ten typ działa na uzbrojeniu tworzonych jednostek piechoty. W jednostkach znajdowało się 113 dział.

Opis konstrukcji:
Lufa zaopatrzona w szczelinowy hamulec wylotowy. Półautomatyczny zamek klinowy o ruchu pionowym. Hydropneumatyczny oporopowrotnik umieszczony nad lufą. Przyrządy celownicze znajdowały się po lewej stronie lufy. Prostokątna tarcza ochronna o grubości 5 mm. Łoże dolne dwuogonowe rozstawne. Skrzynkowe ogony zaopatrzone na końcu w lemiesze. Zawieszenie i drewniane koła ze stalowa obręczą były dostosowane do trakcji konnej. Do zmiany pozycji na bliższe dystanse stosowano liny i przepaski z materiału zakładane przez załogę.

Amunicja:

Przeciwpancerna

Z odległości 100 m pocisk przebijał płytę pancerną o grubości 37 mm, natomiast z odległości 500 m płytę o grubości 31 mm.

Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Internet:
forum.valka.cz
www.palba.cz