Historia konstrukcji:
Dalsze prace projektowe firmy Škoda nad armatą KPÚV vz. 34 doprowadziły do opracowania nowego modelu, który otrzymał oznaczenie 37 mm kanon proti útočné vozbě vz. 37.
Po uzyskaniu niepodległości Słowacja zachowała ten typ działa na uzbrojeniu tworzonych jednostek piechoty. W jednostkach znajdowało się 158 dział.

Opis konstrukcji:
Lufa zaopatrzona w szczelinowy hamulec wylotowy. Półautomatyczny zamek klinowy o ruchu pionowym. Hydropneumatyczny oporopowrotnik umieszczony nad lufą. Przyrządy celownicze znajdowały się po lewej stronie lufy. Tarcza ochronna o grubości 5 mm. Łoże dolne dwuogonowe rozstawne. Skrzynkowe ogony zaopatrzone na końcu w lemiesze. Zawieszenie i ogumienie dostosowane do trakcji motorowej. Holowanie armaty po drogach z prędkością do 40 km/h. Do zmiany pozycji na bliższe dystanse stosowano liny i przepaski z materiału zakładane przez załogę.

Amunicja:

Przeciwpancerna

Z odległości 100 m pocisk przebijał płytę pancerną o grubości 37 mm, natomiast z odległości 500 m płytę o grubości 31 mm.

Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006

Internet:
forum.valka.cz
www.palba.cz