Historia konstrukcji:
Ciężka haubica polowa 15 cm sFH 13 opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp AG w Essen.
Belgia otrzymała działa tego typu w ramach reparacji wojennych po zakończeniu Pierwszej Wojny Światowej.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Masa lufy: Długość lufy: Wysokość linii ognia: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
149,7 mm 2.266 kg na stanowisku, w transporcie 2.332 kg z zamkiem 382 kg z zamkiem 2.550 mm (bez zamka 2.266 mm) 1.200 mm od 0° do +45° 7° 3 strz./min |
Opis konstrukcji:
Zamek klinowy o ruchu poziomym. Oporopowrotnik hydrauliczno-pneumatyczny umieszczony pod lufą. Łoże dolne jednoogonowe zakończone lemieszem. Tarcza pancerna o grubości 3,5 mm. Koła szprychowe, drewniane z metalową obręczą. Prędkość holowania na drodze 15 km/h, w terenie 7 km/h. Obsługa działa liczyła 6 osób.
Amunicja:
Odłamkowo-burząca Obus explosif
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
39,165 kg 390 m/s 8.900 m |
Amunicja rozdzielnego ładowania z głowicowym zapalnikiem uderzeniowym. Do wystrzeliwania pocisków stosowano 6 ładunków miotających w woreczkach, które umieszczano w łusce przed oddaniem strzału.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 15 cm sFH 409 (b).
