Historia konstrukcji:
Armata polowa 75 mm L/30 h.S.K. M. 1902 była używana przez siły zbrojne Danii.
Została opracowana w niemieckich zakładach Friedrich Krupp A.G. w Essen. Umieszczona w ofercie eksportowej producenta.
W 1902 roku Dania zakupiła 128 dział tego typu u niemieckiego producenta. W 1937 roku w służbie nadal znajdowało się 96 dział tego typu i stanowiły one wyposażenie 8 z 11 duńskich batalionów artylerii.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Masa lufy: Długość lufy: Wysokość linii ognia: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
75 mm 75x330R na stanowisku 1.080 kg, w transporcie 2.400 kg (z przodkiem) z zamkiem 327 kg 2.250 mm 1.370 mm od -9° +15° 7° 15 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik ze sprężynowym powrotnikiem. Przyrządy celownicze znajdowały się po lewej stronie lufy. Obsługa chroniona tarczą wykonaną z blachy pancernej. Działo zaopatrzone w tarczę ochronną. Łoże dolne jednoogonowe. Drewniane koła szprychowe z metalową obręczą. Holowanie za pomocą zaprzęgu sześciokonnego z prędkością do 7 km/h. Obsługa liczyła 6 osób.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną z mosiężną łuską.
Odłamkowo-burząca 75 mm Brisantgranat M. 1911/18
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
6,75 kg 546 m/s 10.000 m |
Pocisk typu HE z korpusem wypełnionym ładunkiem wybuchowym pobudzanym głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.
Przeciwpancerna 75 mm Pansergranat M. 1938
Pocisk typu AP-HE z pełnokalibrowym korpusem stalowym z niewielkim ładunkiem wybuchowym pobudzanym zapalnikiem dennym.
Szrapnel 75 mm Granatkardæsk M. 1902
Cienkościenna skorupa pocisku zawierała liczne ołowiane lotki, które podczas strzału rozrywały ją i raziły przeciwnika na odległość kilkuset metrów.
Dymna 75 mm Røggranat M. 1939
Pocisk z korpusem wypełnionym substancją chemiczną dającą podczas spalania gęste obłoki dymu, pobudzaną głowicowym zapalnikiem uderzeniowym.
