Historia konstrukcji:
Średnia armata przeciwlotnicza opracowana w szwedzkich zakładach AB Bofors pod oznaczeniem 7,5 cm Luftvärnskanon m/30. Przy opracowaniu tego działa brali udział niemieccy inżynierowie z zakładów Friedrich Krupp AG, którzy nie mogli prowadzić badań rozwojowych uzbrojenia artyleryjskiego na terenie Niemiec w związku z ograniczeniami narzuconymi przez postanowienia Traktatu Wersalskiego.
W 1934 roku Tajlandia zakupiła pierwsze 8 dział, a następnie w ramach zamówienia 400216 z 1937 roku następne 10. Dostarczono tylko 7, a pozostałe po wybuchu wojny wcielono do armii szwedzkiej pod oznaczeniem 7,5 cm Luftvärnskanon m/30S. Marynarka wojenna planowała zakup podobnych dział umieszczonych na stałej podstawie cokołowej (masa 1.775 kg) z przeznaczeniem na uzbrojenie okrętów podwodnych (w 1939 roku 9 dział sprzedano Finlandii gdzie służyły pod oznaczeniem 75 ItK/30 BK).
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
75 mm 75x546R na stanowisku 3.750 kg z zamkiem 3.660 mm (w tym cześć gwintowana 3.360 mm) od -5° do +80° 360° 12 strz./min |
Opis konstrukcji:
Monoblokowa lufa stalowa bez hamulca wylotowego. Półautomatyczny zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik umieszczony pod lufą, natomiast pneumatyczny powrotnik umieszczony nad lufą. Łoże dolne krzyżowe, czteropodporowe. Na czas transportu podpory boczne były składane, a działo opierało się na jednoosiowym podwoziu (lufa do tej operacji ustawiana w pozycji pionowej). Resorowanie wózka jezdnego dostosowane do trakcji mechanicznej. Tajlandia zakupiła w Szwecji także gąsienicowe ciągniki Landsverk L-131 oraz Landsverk L-132.
Amunicja:
Przeciwlotnicza
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność w pionie: Donośność w poziomie: |
6,5 kg 750 m/s 9.400-9.800 m 14.000-14.500 m |
Amunicja zespolona. Głowicowy zapalnik czasowy nastawiany przed strzałem na podstawie danych otrzymanych z aparatu centralnego.
