Historia konstrukcji:
Ciężka armata polowa 105 mm M27 została opracowana w 1927 roku w szwedzkich zakładach Aktiebolaget Bofors w Bofors pod oznaczeniem 10,5 cm kanon m/27.
W latach 30-tych XX wieku Iran zakupił partię tych dział dla 6 czterodziałowych baterii artylerii nadbrzeżnej na wybrzeżu Zatoki Perskiej.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Masa lufy: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
105 mm 105x567R na stanowisku 4.200 kg, w transporcie 3.320 kg 1.458 kg z zamkiem 4.400 mm od -5° do +42° 30° 8 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik i pneumatyczny powrotnik umieszczone pod lufą. Przyrządy celownicze znajdowały się po lewej stronie lufy. Tarcza ochronna o grubości 5 mm. Łoże dolne dwuogonowe rozstawne. Skrzynkowe ogony zaopatrzone na końcu w lemiesze. Zawieszenie i ogumienie dostosowane do trakcji konnej. Obsługa działa liczyła 9 osóbb.
Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.
Odłamkowo-burząca
| Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
16 kg 725 m/s 15.600 m |
Pocisk typu HE zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy lub czasowy.
