Historia konstrukcji:
Działo samobieżne M 280 mm TR zostało opracowane we Francji podczas Pierwszej Wojny Światowej. Było to bardziej ciężkie działo polowe zaopatrzone w samobieżną lawetę niż klasyczne działo samobieżne, jakie znamy z czasów Drugiej Wojny Światowej. Prototyp zbudowały francuskie zakłady Forges et ateliers de la marine et d’Homécourt (FAMH) w Saint-Chamond. W badaniach porównawczych oceniono je lepiej niż równolegle badany pojazd Mortier de 220 TR Mle 1917 Saint-Chamond sur affût chenilles Saint-Chamond.
W 1940 roku zmobilizowane pojazdy (26 egz.?) stanowiły wyposażenie jednostki 193° Régiment d’Artillerie Lourde Tractée (193ème RALT).
Dane techniczne pojazdu:
| Załoga: Masa: Wymiary: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: |
? osób nosiciel działa ok. 26.000 kg transporter amunicji ok. 29.000 kg 9.450 x 2.590 x 2.650 mm silnik 6-cyl., chłodzony cieczą, wysokoprężny, pojemność ? cm3, typu Panhard SUK4 M2, o mocy 120 KM na drodze 8 km/h, w terenie 3 km/h |
Opis konstrukcji:
Trakcja gąsienicowa. Transport na stanowisko odbywał się w tandemach (nosiciel działa oraz pojazd generatorowy). Na wozie generatorowym znajdował się silnik spalinowy napędzający generator prądu oraz zbiornik paliwa. W każdym członie zastosowano po dwa silniki elektryczne napędzające bezpośrednio gąsienice po obu stronach pojazdu (w ten sposób środkowa część wanny kadłuba była wolna i pozwalała na pomieszczenie lufy działa podczas odrzutu po strzale). Kabel elektryczny łączący oba pojazdy miał długość 200 m. W okresie międzywojennym wszystkie pojazdy zmodernizowano instalując silnik wysokoprężny typu Panhard SUK4 M2. Pojazdy generatorowe służyły także jako transportery amunicji zabierając po 30 pocisków i ładunków miotających.
Dane techniczne działa:
| Kaliber: Masa: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
279,4 mm 14.200 kg 3.353 mm (L/12) od +10° do +60° 20° 1 strz./2 min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zamek śrubowy odchylany na prawą stronę. Hydrauliczny opornik i pneumatyczny powrotnik umieszczone pod lufą. Mechanizmy naprowadzające oraz celownik są umieszczone po lewej stronie lufy. Na czas transportu dla lepszego rozłożenia ciężaru lufa działa była przemieszczana w tylne położenie.
Amunicja:
Amunicja rozdzielnego ładowania ze zmiennym ładunkiem miotającym umieszczonym w woreczku inicjowanym zapłonnikiem typu Mle 1906. Produkcją pocisków zajmowały się zakłady firmy Schneider: Atelier de Bourges oraz Atelier de Rennes.
Odłamkowo-burząca Obus en acier modèle 1914
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
202,4 kg 60,5 kg 418 m/s 10.950 m |
Pocisk typu HE ze skorupą stalową wypełnioną materiałem wybuchowym, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu 24/31.
Odłamkowo-burząca Obus fonte aciérée modèle 1915
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
205 kg 36,3 kg 418 m/s 10.950 m |
Pocisk typu HE ze skorupą stalową wypełnioną materiałem wybuchowym, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu 24/31.
Odłamkowo-burząca Obus en acier modèle 1915
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
275 kg 49,4 kg 418 m/s 9.600 m |
Pocisk typu HE ze skorupą stalową wypełnioną materiałem wybuchowym, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy typu 24/31.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze pojazdów otrzymały oznaczenie 28 cm Mörser 602 (f) auf Selbstfahrlafette.
Jeden pojazd tego typu zachował się w zbiorach Militärhistorisches Museum der Bundeswehr w Dreźnie.
