| Donośność: | ok. 65-70 m |
| Zapalarka benzynowa: | 2 litry |
| Kąt ostrzału w elewacji: | od -2° do +10° |
| Kąt ostrzału w azymucie: | po 15° na każdą stronę |
Historia konstrukcji:
Miotacz ognia opracowany w radzieckiej Fabryce Nr 222. Podobnie jak w przypadku modelu APO-41 do miotania mieszanki zapalającej miotacz ten wykorzystywał gazy pochodzące z odpalenia pironabojów. W czołgu T-34 miotacz został zainstalowany w przednim jarzmie kadłubowym zajmowanym w standardowym pojeździe przez czołgowy karabin maszynowy DT.
Opis konstrukcji:
W czołgowym motaczu ognia OT-34-85 dwa zbiorniki cylindryczne mieściły 200 litrów mieszanki zapalającej (po 100 litrów każdy). Z wykorzystaniem pirotechnicznych naboi zapas ten pozwalał na oddanie do 20 strzałów (każdy o objętości ok. 10 litrów). Efektywny zasięg wynosił ok. 65-70 m, a bardziej zagęszczoną mieszanka nawet do 100 m.
Natomiast w czołgowym motaczu ognia KW-8S dwa zbiorniki miały łączną pojemności 600 litrów (jeden duży w kadłubie oraz jeden mniejszy w wieży), co pozwalało na oddanie ok. 60 strzałów.
Źródła:
„Oгнеметные танки Второй Мировой Войны”, seria Бронеколлекця, 2005
„Танковые войска РККА во Второй мировой войне. Средне и огнометные танки”, seria Танкомастер, numer 7-8/06
Internet:
