Historia konstrukcji:
Kołowy ciągnik artyleryjski AFD 1 został opracowany w 1935 roku we francuskich zakładach Sociétè Anonyme de Usines Renault w Billancourt pod Paryżem. Ze względu na niesatysfakcjonujące osiągi nie został skierowany do produkcji seryjnej. Prace konstrukcyjne przeniesiono na ulepszony ciągnik artyleryjski AFG 1.
Dane techniczne:
Masa: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: |
? kg 6×4 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność ? cm3, o mocy 82 KM 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 39 km/h |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano niewielką skrzynię ładunkową osłanianą brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.
Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazuje napęd na koła obu tylnych osi. Pod osłoną silnika zastosowano umocowane na osiach dodatkowe metalowe rolki pomagające przy przekraczaniu rowów i poprzecznych przeszkód terenowych. Koła zapasowe transportowano po obu stronach skrzyni ładunkowej.