Ciągnik artyleryjski Tracteur d’artillerie Renault AFD 1

Historia konstrukcji:
Kołowy ciągnik artyleryjski AFD 1 został opracowany w 1935 roku we francuskich zakładach Sociétè Anonyme de Usines Renault w Billancourt pod Paryżem. Ze względu na niesatysfakcjonujące osiągi nie został skierowany do produkcji seryjnej. Prace konstrukcyjne przeniesiono na ulepszony ciągnik artyleryjski AFG 1.

Dane techniczne:

Masa:
Układ napędowy:
Jednostka napędowa:
 
 
Skrzynia przekładniowa:
Prędkość maksymalna:
? kg
6×4
silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą,
zapłon iskrowy, pojemność ? cm3,
o mocy 82 KM
4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor
na drodze 39 km/h

Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano niewielką skrzynię ładunkową osłanianą brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V.

Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazuje napęd na koła obu tylnych osi. Pod osłoną silnika zastosowano umocowane na osiach dodatkowe metalowe rolki pomagające przy przekraczaniu rowów i poprzecznych przeszkód terenowych. Koła zapasowe transportowano po obu stronach skrzyni ładunkowej.

Źródła:

Francois Vauvillier, Jean-Michel Touraine „L’automobile sous l’uniforme 1939-40”, wyd. Massin, 1992 r.