Historia konstrukcji:
Kołowy ciągnik artyleryjski FTAR został opracowany w 1928 roku we francuskich zakładach Société Anonyme des Automobiles Industriels Latil w Suresnes. Produkowany seryjnie w latach 1937-1942.
W 1940 roku w siłach zbrojnych Francji znajdowało sie 2.365 egzemplarzy.
Ciągniki tego typu holowały ciężkie armaty 155 mm GPF lub armaty przeciwlotnicze 90 mm Mle 1926/30 oraz 90 mm Mle 1939S, równocześnie transportując obsługę działa i podręczny zapas amunicji.
Dane techniczne:
Masa: Ładowność: Wymiary: Rozstaw osi: Rozstaw kół: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: |
6.500 kg 3.000 kg 5.808 x 2.250 x 2.900 mm 3.000 mm 1.820 mm 4×4 silnik 6-cyl. w układzie rzędowym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 6.082 cm3, typu F o mocy 68 KM przy 1.850 obr./min 5 biegów do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 30,3 km/h 125 litrów |
Opis konstrukcji:
Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie klasycznym (za silnikiem). Za kabiną zlokalizowano niewielką skrzynię ładunkową osłanianą brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie jest umieszczone na stalowej ramie nośnej. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V, akumulator pojemności 86 Ah.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 110 mm, skok tłoka 160 mm. Zasilany gaźnikiem typu Solex 40 BFHDL. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową i rozdzielczą przekazuje napęd na wszystkie koła. Hydrauliczny układ hamulcowy działa na wszystkie koła, natomiast mechaniczny hamulec pomocniczy (ręczny) działa na koła tylne. Stosowano ogumienie rozmiaru 270 x 28.