Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy opracowany przez Johna Mosesa Browninga. Przyjęty na uzbrojenie w 1917 roku. Do zakończenia Pierwszej Wojny Światowej wyprodukowano około 1.200 egzemplarzy.
W 1936 roku zostały one zmodyfikowane przez zakłady Rock Island Arsenal do standardu M1917A1 (przyznano im indeks SNL A-5). Przekonstruowano komorę zamkową oraz jej pokrywę, zastosowano zmodyfikowany celownik i nową podstawę trójnożną.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa własna: Masa podstawy: Masa całkowita zestawu: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,62 mm (0,3 cala) 7,62×63 (.30-06 Springfield) 14,8 kg (plus 3,4 kg cieczy chłodzącej) 24 kg 48 kg 981 mm 607 mm taśma parciana na 250 nabojów. 600 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie zamka pojedynczym wahliwym ryglem, poruszającym się w suwadle prostopadle do osi przewodu lufy. Chłodzenie lufy cieczą z cylindrycznego zbiornika o pojemności ok. 3,5 litra, opasającego lufę na całej długości. Wyciąg wahadłowy działa również jako wyrzutnik. Mechanizm spustowy umieszczony z tyłu komory zamkowej przed chwytem pistoletowym pozwalał na prowadzenie jedynie ognia ciągłego. Tylce z chwytem pistoletowym i osłabiaczem odrzutu. Podstawa trójnożna. Celownik ramkowy z muszką pryzmatyczną znajdującą się na chłodnicy blisko wylotu lufy. Broń była osadzana na ciężkiej podstawie trójnożnej typu M1917 z mechanizmami kierunkowym oraz podniesienia.
Amunicja:
Zwykła Cartridge, Caliber .30, Ball, M1
| Długość naboju: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
84,8 mm 11,2 g 793 m/s maksymalna 5.500 jardów |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. Pocisk miał zoptymalizowaną balistykę do strzelania na duże odległości.
Zwykła Cartridge, Caliber .30, Ball, M2
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
84,8 mm 28,4 mm 26,96 g 9,8 g 835 m/s maksymalna 3.450 jardów |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. Amunicja opracowana w 1938 roku zoptymalizowana do prowadzenia płaskotorowego ognia na dystansie do 1.500 jardów.
Zwykła ze smugaczem Cartridge, Caliber .30, Tracer, M1
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
84,8 mm 36,8 mm 25,85 g 812 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem w którego dennej części umieszczono smugacz. Czubek pocisku oznaczony kolorem czerwonym.
Przeciwpancerna Cartridge, Caliber .30, Armour Piercing, M2
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: Donośność: |
84,8 mm 35,6 mm 27,47 g 10,74 g 828 m/s maksymalna 4.500 jardów |
Amunicja używana do zwalczania celów chronionych lekkim pancerzem oraz umocnień polowych. Z odległości 100 jardów (91 m) pocisk przebijał płytę pancerną o grubości 4,2 cala (10,66 mm). Czubek pocisku oznaczony kolorem czarnym.
Ślepa Cartridge, Caliber .30, Blank, M1909
| Długość naboju: Masa naboju: |
63,2 mm 14,13 g |
Amunicja używana podczas szkolenia oraz do celów salutacyjnych. Łuska pozbawiona pocisku.
Testowa Cartridge, Caliber .30, Ball, High Pressure Test, M1
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: |
84,8 mm 31,2 mm 27,99 g |
Amunicja używana dla testowania wytrzymałości lufy badanej broni, o zwiększonym ładunku miotającym.
