Historia konstrukcji:
Lekki samolot bombowy DAR-10A „Bekas” (gatunek ptaka) zaprojektował inż. Cwietan Łazarow z bułgarskich zakładów DAR (Darżawna Aeroplanna Rabotilnica – Państwowy Warsztat Samolotowy) w Bożuriszcze.
Prototyp o numerze seryjnym 94 został oblatany 2 lipca 1941 roku. Uległ on wypadkowi 15 października 1942 roku. Wysiłki konstruktorów zostały przeniesione na model DAR-10F dysponujący innym napędem.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby 1843 kg 2570 kg 12,20 m 9,54 m 3,00 m 22,20 m2 1 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Alfa-Romeo 126RC-34 o mocy 780 KM 410 km/h 7250 m 1170 km 4 km 7,9 mm, 400 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dolnopłat konstrukcji metalowej. Dwuosobowa załoga zajmowała miejsca w układzie tandem w bogato oszklonej zakrytej kabinie.
Podwozie w układzie klasycznym z dwoma szeroko rozstawionymi kołami głównymi osłoniętymi owiewką oraz kółkiem ogonowym.
Napęd samolotu zapewniał umieszczony w osłonie typu NACA włoski silnik gwiazdowy napędzający trójłopatowe metalowe śmigło o zmiennym skoku typu Alfa-Romeo o średnicy 3,5 m.
Uzbrojenie stanowiły dwa stałe karabiny maszynowe MG 17 umieszczone w skrzydłach oraz podwójny ruchomy karabin maszynowy MG 15 umieszczony w tylnej kabinie. Planowany ładunek bomb obejmował 4 bomby po 100 kg.
