Historia konstrukcji:
Lekki samolot bombowy DAR-10F „Bekas” (gatunek ptaka) zaprojektował inż. Cwietan Łazarow z bułgarskich zakładów DAR (Darżawna Aeroplanna Rabotilnica – Państwowy Warsztat Samolotowy) w Bożuriszcze. Była to wersja rozwojowa samolotu DAR-10A.
Prototyp o numerze seryjnym 316 został oblatany dopiero wiosną 1945 roku i zakończenie wojny przerwało dalszy rozwój konstrukcji.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość lądowania: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby 2030 kg 2900 kg 12,65 m 9,83 m 3,00 m 22,90 m2 1 silnik 14-cyl. w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Fiat A.74 RC38 o mocy 960 KM 454 km/h 109 km/h 9000 m 1400 km 2 działka kal. 20 mm, 4 km kal. 7,9 mm, 450 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dolnopłat konstrukcji metalowej. Dwuosobowa załoga zajmowała miejsca w układzie tandem w bogato oszklonej zakrytej kabinie.
Podwozie w układzie klasycznym z dwoma szeroko rozstawionymi kołami głównymi osłoniętymi owiewką oraz kółkiem ogonowym.
Napęd samolotu zapewniał umieszczony w osłonie typu NACA włoski silnik gwiazdowy napędzający trójłopatowe metalowe śmigło o zmiennym skoku.
Nad silnikiem planowano zabudować 2 zsynchronizowane działka MG 151/20 kal. 20 mm, w skrzydłach dwa karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,9 mm, a w tylnej kabinie podwójny ruchomy karabin maszynowy MG 15 kal. 7,9 mm.
Przenoszony ładunek bomb obejmował jedną bombę 250 kg na wysięgniku pod kadłubem i po 2 bomby 50 kg na zaczepach pod skrzydłami.
