Historia konstrukcji:
Schron z wieżą czołgową używany przez siły zbrojne Niemiec.
W zakładach F. Schichau A.G. w Elbing (pol. Elbląg) przygotowano wieże w dwóch wersjach:
T I (S): 250 egzemplarzy
T I (S-B): 113 egzemplarzy (w wersji tej dodano we włazie peryskop obserwacyjny Beobachtung-Spiegel)
Według raportu z marca 1945 roku rozdysponowano je następująco:
Dania – 97 egzemplarzy,
Front Zachodni – 143 egzemplarze,
Włochy – 91 egzemplarzy,
Front Wschodni – 32 egzemplarze.
Dane techniczne:
Wysokość wieży 345 mm, wysokość linii ognia 145 mm
Średnica wieńca 924 mm
Opancerzenie: przód 35 mm (8°), pozostałe ściany boczne 13 mm (22°), strop 8 mm (przednia część 81°, reszta 90°).
Wymiary zewnętrzne schronu 4,27 x 2,77 x 2,60 m.
Grubość ścian 40 cm.
Celem budowy schronu trzeba usunąć 80 m3 ziemi oraz przygotować 16 m3 betonu i 1 t stali.
Opis konstrukcji:
Na betonowym stanowisku typu Bauform 231 osadzono zmodyfikowaną wieżę czołgu Pz.Kpfw. I. Schron dwuizbowy: pod wieżą znajduje się pomieszczenie bojowe, a obok wejściowy przedsionek łączący obiekt z transzeją lub wejściowymi schodami (w zależności od warunków otoczenia). W wieży zamontowano w pogrubionej płycie czołowej umieszczony centralnie 1 czołgowy karabin maszynowy M.G. 13 naprowadzany za pomocą celownika T.Z.F. 2 lub T.Z.F. 4b/1, we włazie zabudowany peryskop obserwacyjny.
Schemat budowy schronu opisano w rysunku projektowym WaPrüf Fest IV Nr. 579 jako Kennblatt 1218.
