Historia konstrukcji:
Schron z wieżą czołgową używany przez siły zbrojne Niemiec.
Przygotowanie wież czołgowych na obiektach fortecznych zlecono:
T II (MA): Heeres-Zeugamt w Magdeburgu – zlecony remont 87 egzemplarzy
T II (P): Skoda w Pilźnie oraz Artillerie Werkstatt die Kommandantur Hill Süd – zlecony remont 29 egzemplarzy (ukończono 28)
T II (FAM): FAMO Werk-Warschau (pol. Warszawa) czyli dawne zakłady PZInż w Ursusie – produkcja 335 nowych wież
Według raportu z marca 1945 roku rozdysponowano je następująco:
Norwegia – 46 egzemplarzy,
Dania – 7 egzemplarzy,
Front Zachodni – 191 egzemplarze,
Włochy – 17 egzemplarzy,
Bałkany – 58 egzemplarzy,
Front Wschodni – 217 egzemplarzy.
Dane techniczne:
Masa wieży ok. 800 kg
Wysokość wieży 590 mm, wysokość linii ognia 240 mm
Średnica wieńca 1.160 mm
Opancerzenie: ściana przednia 15+20 mm (dolna część 16°, jarzmo broni półokrągłe), pozostałe ściany boczne 14,5 mm (22°), strop 8 mm (przednia część 76°, reszta 90°).
Wymiary zewnętrzne schronu 4,27 x 2,77 x 2,60 m.
Grubość ścian 40 cm.
Celem budowy schronu trzeba usunąć 80 m3 ziemi oraz przygotować 16 m3 betonu i 1 t stali.
Opis konstrukcji:
Na betonowym stanowisku typu Bauform 237 osadzono standardową wieżę czołgu Pz.Kpfw. II.
Wieża montowana na stropie schronu z użyciem ośmiobocznej podstawy za pomocą 8 śrub. Schron dwuizbowy: pod wieżą znajduje się pomieszczenie bojowe, a obok wejściowy przedsionek łączący obiekt z transzeją lub wejściowymi schodami (w zależności od warunków otoczenia). Uzbrojenie wieży stanowi 1 armata czołgowa 2 cm Kw.K. 30 lub Kw.K. 38 oraz 1 karabin maszynowy M.G. 34.
Schemat budowy schronu opisano w rysunku projektowym WaPrüf Fest IV Nr. 231 jako Kennblatt 1214.
