Historia konstrukcji:
Schron z wieżą czołgową używany przez siły zbrojne Niemiec.
Przygotowanie 100 egzemplarzy wież w wersji Ausf. F oraz 14 egzemplarzy starszych wersji wież czołgowych na obiektach fortecznych zlecono zakładom F. Schichau A.G. w Elbing (pol. Elbląg) oraz FAMO Werk-Warschau (pol. Warszawa), czyli dawne zakłady PZInż w Ursusie.
Zmiana uzbrojenia na dużo większą armatę czołgowa 3,7 cm Kw.K. wraz z jarzmem, usunięta kopuła obserwacyjna, a w zamian dodana pokrywa z 9 szczelinami wentylacyjnymi oraz otworem dla peryskopu obserwacyjnego.
Według raportu z marca 1945 roku rozdysponowano je następująco:
Front Zachodni – 60 egzemplarzy,
Bałkany – 40 egzemplarzy.
Nieznana liczba wież trafiła na Front Wschodni co potwierdzają egzemplarze odnalezione na terenie Polski (w tym jedna na początku października 2016 r.).
Dane techniczne:
Masa wieży ok. 950 kg
Wysokość wieży 510 mm, wysokość linii ognia 240 mm
Średnica wieńca 1.160 mm
Opancerzenie: ściana przednia 30 mm (dolna część 16°, jarzmo broni półokrągłe), pozostałe ściany boczne 14,5 mm (22°), strop 10 mm (przednia część 76°, reszta 90°).
Wymiary zewnętrzne schronu: 4,27 x 2,77 x 2,60 m.
Grubość ścian 40 cm.
Celem budowy schronu trzeba usunąć 80 m3 ziemi oraz przygotować 16 m3 betonu i 1 t stali.
Opis konstrukcji:
Na betonowym stanowisku typu Bauform 238 osadzono zmodyfikowaną wieżę czołgu Pz.Kpfw. II. Schron dwuizbowy: pod wieżą znajduje się pomieszczenie bojowe, a obok wejściowy przedsionek łączący obiekt z transzeją lub wejściowymi schodami (w zależności od warunków otoczenia). Uzbrojenie wieży stanowi 1 armata czołgowa 3,7 cm Kw.K. oraz karabin maszynowy M.G. 34 naprowadzane za pomocą celownika T.Z.F. 4.
Schemat budowy schronu opisano w rysunku projektowym WaPrüf Fest IV Nr. 626 jako Kennblatt 1236.
