
Historia konstrukcji:
Granat ręczny opracowany w Holandii. Produkcję seryjną pojęto w arsenale Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu. Granaty produkowane do 1937 roku miały kolor złotawo-żółty, a następnie malowano je na zielono.
Koszt produkcji jednego granatu wynosił 0,95 guldena plus zapalnik 0,25 guldena. Na 1 stycznia 1939 roku armia holenderska miała na stanie ok. 240 tysięcy granatów tego typu.
Dane techniczne:
Masa: Masa materiału wybuchowego: Wysokość: Średnica: |
215 g 120 g TNT 115-122 mm 60 mm |
Opis konstrukcji:
Korpus wykonany z blachy o grubości 0,3 mm wypełniony trotylem (TNT). Do detonacji granatu stosowano zapalnik czasowy No. 12 o zwłoce wynoszącej ok. 3,4 sekundy (między 3 a 3,8 sekundy). Zasięg rażenia odłamków wynosił ok. 10 m.
Na czas transportu granaty ładowane w drewniane skrzynki mieszczące po 70 egzemplarzy (o masie 27 kg i wymiarach 578 x 378 x 323 mm).
Do ćwiczeń w rzucie wykorzystywano atrapę granatu wykonana z drewna i zazwyczaj pomalowaną jednolicie na czerwono.