Historia konstrukcji:
Bagnet S 107 (g) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w austrowęgierskich zakładach Österreichische Waffenfabriks Gesellschaft (OEWG) w Steyr. Przyjęty na uzbrojenie austrowęgierskich sił zbrojnych pod oznaczeniem Stutzenbajonett M. 1895. Używany także w siłach zbrojnych Grecji (jako Ξιφολόγχη τυφεκίου Πεζικού Mannlicher, υπόδ. 1895), Jugosławii i Włoch (jako Baionetta coltello Modello 1895).
Przejęty w dużych ilościach przez siły zbrojne Niemiec.
Stosowany wraz z karabinem G 306 (g), karabinkiem K 494 (g), karabinkiem K 505 (g), karabinem G 306 (i), karabinkiem K 505 (i), karabinem G 294 (j), karabinem G 306 (j) oraz karabinkiem K 505 (j).
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: Średnica obsady: |
z pochwą i żabką ok. 500 g, sam bagnet ok. 300 g ok. 360 mm ok. 250 mm ok. 23 mm ok. 5 mm 15 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Jelec zaopatrzony w pierścień do osadzenia na lufie karabinu. Okładziny rękojeści drewniane, mocowane 2 nitami do trzpienia. Pochwa blaszana, mocowana do pasa za pomocą skórzanej żabki.
