Historia konstrukcji:
Bagnet S 150 (i) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany we Włoszech. Przyjęty na uzbrojenie włoskich sił zbrojnych pod oznaczeniem Baionetta Modello 38.
Przejęty w dużych ilościach przez siły zbrojne Niemiec po zajęciu Włoch w 1943 roku.
Stosowany wraz z karabinem samopowtarzalnym SlG 208 (i), karabinem G 209 (i), karabinem G 230 (i), karabinkiem K 408 (i) oraz karabinkiem K 430 (i).
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: |
z pochwą ok. 400 g sam bagnet ok. 260 g ok. 290 mm ok. 175 mm ok. 21 mm ok. 4,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Jelec zaopatrzony w pierścień do osadzenia na lufie karabinu. Okładziny rękojeści drewniane, przykręcane do trzpienia 2 śrubkami. Pochwa blaszana, mocowana do pasa za pomocą skórzanej żabki.
