Historia konstrukcji:
Bagnet Mod. 38 był używany przez siły zbrojne Włoch.
Został opracowany we Włoszech.
Produkowany w wersjach:
– głownia obracana o 180 stopni, w stanie złożonym częściowo ukryta w rękojeści
– głownia wysuwana teleskopowo z rękojeści, drewniane okładziny mocowane 2 śrubkami
– głownia stała, drewniane okładziny mocowane 2 nitami
Stosowany wraz z karabinem Moschetto Semiautomatico Beretta Modello 35 oraz z karabinem Fucile modello 38.
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: |
z pochwą ok. 400 g sam bagnet ok. 260 g ok. 290 mm ok. 175 mm ok. 21 mm ok. 4,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Jelec zaopatrzony w pierścień do osadzenia na lufie karabinu. Okładziny rękojeści drewniane, w zależności od wersji przykręcane do trzpienia 2 śrubkami lub nitami. Pochwa blaszana, mocowana do pasa za pomocą skórzanej żabki lub zakładana bezpośrednio na pas z użyciem szerokiej klamry.
W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia otrzymał oznaczenie Seitengewehr 150 (i).
Źródła:
Instrukcja D 50/1 „Kennblatter-fremden Geräts. Heft 1: Handwaffen”, 1941 r.
А. Н. Кулинский „Штыки мира”, 2002 r.
Internet:
http://worldbayonets.com/
