Historia konstrukcji:
Bagnet No. 3 był używany przez siły zbrojne Wielkiej Brytanii.
Został opracowany w Wielkiej Brytanii. Pierwotnie nosił oznaczenie Pattern 1913, które w 1926 roku zmieniono na Bayonet, No. 3, Mark I.
Stosowany wraz z karabinem wyborowym No. 3 Mk. I* (T).
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: Średnica obsady: |
sam bagnet ok. 510 g ok. 555 mm ok. 435 mm ok. 23,5 mm ok. 7 mm 16,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną, z fałszywym ostrzem. Jelec zaopatrzony w pierścień do osadzenia na lufie karabinu. Okładziny rękojeści drewniane, przykręcane do trzpienia 2 śrubkami. Do przenoszenia bagnetu używano pochwę typu Scabbard, Bayonet, No. 1, Mk. II o długości całkowitej 468 mm.
W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia otrzymał oznaczenie Seitengewehr 102 (e).
