Historia konstrukcji:
Bagnet SMG (Aust.), No. 1 Mk. I był używany przez siły zbrojne Australii.
Został opracowany w Australii. W marcu 1944 roku wyprodukowano serię testową 100 egzemplarzy dla badań wersji skróconej karabinów No. 1 Mk. III* noszących oznaczenie No. 1 Intermediate Shortened & Lightened Rifle (bagnety te posiadały jedynie bicia producenta, bez znaków odbioru wojskowego). Model ten powstał poprzez znaczne zmniejszenie długości ostrza standardowego karabinowego bagnetu Bayonet, No. 1, Mk. I z oryginalnych 17 cali do 8 cali.
Na tej bazie przygotowano produkcyjny model bagnetu dla pistoletów maszynowych z ostrzem długości 10 cali, który został zaaprobowany 31 lipca 1944 roku i przyjęty na uzbrojenie australijskich sił zbrojnych 15 sierpnia 1944 roku. Stosowany wraz pistoletami maszynowymi Owen (w zdecydowanej większości egzemplarzy otrzymały one zaczep bagnetu dopiero po wojnie, a jedynie nieliczne egzemplarze otrzymały je opuszczając fabrykę). Przez pewien czas stosowany równolegle z modelem Mk. II – 13 kwietnia 1945 roku podjęto decyzję o dalszym stosowaniu jedynie modelu Mk. I (do tego momentu wyprodukowano około 19 tysięcy bagnetów obu modeli).
Produkcja seryjna odbywała się w zakładach Small Arms Factory w Orange (New South Wales). Drewniane rękojeści bagnetu i okładziny pochwy wytwarzały zakłady Slazenger (Australia) Pty. Ltd. w Sydney (New South Wales), a skórzane elementy zakłady Mangrovite Belting Pty. Ltd.
Dane techniczne:
| Masa: Długość całkowita: Długość głowni: Szerokość głowni: Grubość głowni: Średnica obsady: |
sam bagnet ok. 410 g ok. 375 mm ok. 254 mm (10 cali) ok. 23,5 mm ok. 6,5 mm 16,5 mm |
Opis konstrukcji:
Zastosowano głownię jednosieczną. Do przenoszenia bagnetu stosowano pochwę typu Scabbard, Bayonet, S.M.G. (Aust.) Mk. I o długości całkowitej 300 mm.
