Historia konstrukcji:
Karabin automatyczny EPK został opracowany w 1939 roku w greckich zakładach Εταιρεία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου (EPK) w Atenach. Wyprodukowano jedynie niewielką serię 10-15 egzemplarzy przeznaczonych do testów nowo opracowanej amunicji 7,9×36.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,9 mm 7,9×36 4,15 kg 900 mm 400 mm magazynek na 20 naboi teoretyczna 720 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię gazów wylotowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Zasilanie z dwurzędowego magazynka pudełkowego wkładanego z lewej strony komory zamkowej. Przedni uchwyt, chwyt pistoletowy oraz kolba drewniane.
Amunicja:
Zastosowano nowo opracowaną amunicję zakładów Εταιρεία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου (EPK) w Atenach. Nabój powstał poprzez modyfikacje naboju 6,5×54 mm Mannlicher-Schönauer. Zasięg praktyczny określono jako 750 m.
Zwykła
Długość całkowita: Długość pocisku: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
53 mm 22 mm 8 g 1,2 g 520 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.