Historia konstrukcji:
Pistolet maszynowy M2 był używany przez siły zbrojne USA.
Zaprojektował go George John Hyde. W połowie 1939 roku ośródek badawczy broni strzeleckiej Aberdeen Proving Ground w Aberdeen, stan Maryland, rozpisał konkurs dla zastąpienia przyjętych rok wcześniej do uzbrojenia pistoletów maszynowych Thompson M1928A1. Konkurs ten zakładał szybkie wyłonienie następcy, ale w rzeczywistości przeciągnął się aż do 1943 roku.
Do prób porównawczych trafiły modele: M35 który opracował George John Hyde (w 1936 roku otrzymał on na niego patent 2 049 776), zakłady Harrington & Richardson przedstawiły model Reising Model 1 oraz Smith & Wesson z modelem Light Rifle M1940.
Przeprowadzone w okresie 5-21 października 1939 roku próby modelu M35 (zewnętrznie bardzo podobnego do Thompsona M1928A1, ale wykorzystujący o wiele mniej części i o 60% tańszy) ogólnie wypadły pozytywnie, a zastrzeżenia dotyczyły konstrukcji mechanizmu spustowego, słabych sprężyn magazynka, wadliwej obróbki cieplnej trzonu zamkowego i kilku innych wad. W obecnej postaci broń nie znalazła akceptacji (komisja zarekomendowała pistolety maszynowe Reising) więc konstruktor zabrał się za wprowadzanie zmian.
W 1940 roku przedstawił on nowy model nazwany Atmed od nazwy firmy w której wykonano prototyp, który mimo bardzo wysokich not za odporność na zabrudzenia przegrał ostatecznie ze zmodyfikowanym pistoletem maszynowym Thompson M1.
Hyde się nie poddawał i tym razem zwrócił się o pomoc do zakładów Inland Division of General Motors w Dayton, stan Ohio. Zebrano najlepsze cechy dotychczasowych modeli M35 oraz Atmed i w 1942 roku zaprezentowano Inland-Hyde Model 1. Podczas prób oddano 6.080 strzałów (ze średnia szybkostrzelnością 527 strz./min) odnotowując jedynie 20 zacięć, z których 15 polegało na niezatrzymaniu się zamka w tylnym położeniu po ostatnim strzale. W teście celności na 45 metrów broń uzyskała 99 trafień bijąc na głowę modele Thompsona (M1928A1 miał 49 trafień, a M1A1 o jedno więcej). Projektant chciał wprowadzić dalsze poprawki, ale komisja była na tyle zadowolona, że 13 kwietnia 1942 roku przyjęła broń na uzbrojenie pod oznaczeniem M2.
Na producenta wersji seryjnej wybrano zakłady Marlin Firearms Co. w North Haven, stan Connecticut. Opracowany w międzyczasie w zakładach Inland udoskonalony model Inland-Hyde Model 2 okazał się funkcjonalnie gorszy od poprzednika, więc dalsze prace rozwojowe przekazano do zakładów Marlin, gdzie prowadził je Carl Swebilius.
Rozpoczęcie produkcji seryjnej opóźniło się do marca 1943 roku kiedy był już wdrożony do produkcji prostszy technologicznie pistolet maszynowy M3 i po wyprodukowaniu partii ponad 400 egzemplarzy dalszą produkcję przerwano 9 czerwca 1943 roku.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
11,25 mm 11,25×23 (.45 ACP) 4,19 kg 815 mm 307 mm magazynek na 30 naboi teoretyczna 500 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię odrzutu zamka swobodnego, strzela z zamka otwartego ogniem ciągłym. Lufa gwintowana, zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy o skoku 406 mm.
Zasilanie broni w amunicję za pomocą dwurzędowego magazynka pudełkowego wkładanego do gniazda od dołu.
Stałe przyrządy celownicze składały się z muszki oraz celownika szczerbinkowego.
Łoże wraz ze stałą kolbą oraz chwyt pistoletowy drewniane.
Amunicja:
Początkowo stosowano łuski mosiężne o masie 5,64 g, a następnie stalowe o masie 5,05 g, długości 22,81 mm i średnicy kryzy 12,02 mm.
Naboje pakowano po 20 sztuk w kartonowe opakowania, 5 opakowań w pudełka mieszczące 100 naboi, a 20 pudełek w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 2.000 naboi (wymiary 418 x 322 x 190 mm).
Zwykła Cartridge, Ball, Caliber .45, M1911
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
32,38 mm 17,27 mm 20,08 g 14,96-15,16 g 0,32 g 292 m/s praktyczna 100 jardów = 91,4 m |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Zwykła ze smugaczem Cartridge, Tracer, caliber .45, M26
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
32,38 mm 17,27 mm 18,85 g 13,48 g 0,39 g ? m/s praktyczna 100 jardów = 91,4 m |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem i smugaczem w części dennej. Dla łatwej identyfikacji pocisk z czubkiem w kolorze czerwonym.
Ślepa Cartridge, Blank, Caliber .45, M1
| Długość naboju: Masa naboju: Masa ładunku miotającego: |
28,2 mm 7,97 g 0,39 g |
Używane do celów szkoleniowych naboje pozbawione pocisku.
Atrapa Cartridge, Dummy, Caliber .45, M1921
| Długość naboju: Masa naboju: |
32,38 mm 20,28 g |
Amunicja używana do celów szkoleniowych. Dla łatwej identyfikacji na obwodzie łuski znajdowały się otwory, brak spłonki w części dennej.
Testowa Cartridge, High Pressure Test, Caliber .45, M1
| Długość naboju: Masa naboju: Masa ładunku miotającego: |
32,38 mm 21,18 g 0,45 g |
Amunicja używana dla testowania wytrzymałości lufy badanej broni, o zwiększonym ładunku miotającym.
