Historia konstrukcji:
Karabin automatyczny AWS wz. 1936 opracował w 1931 roku rosyjski konstruktor Siergiej Gawriłowicz Simonow.
Po próbach prowadzonych do 1934 roku został przyjęty na uzbrojenie Armii Czerwonej (indeks ГРАУ: 56-А-225), z równoczesnym skierowaniem do produkcji seryjnej. W codziennej służbie karabiny wykazały podatność na awarie w wyniku niechlujnej konserwacji i niedokładnego czyszczenia, a także na gęstniejący w niskich temperaturach smar, który blokował działanie broni.
Następcą tego karabinu został karabin samopowtarzalny SWT wz. 1938 opracowany przez Fiodora W. Tokariewa. Łącznie w fabryce w Iżewsku w latach 1934-1938 wyprodukowano 34.073 egzemplarze:
1934 r. – 106 szt.,
1935 r. – 286 szt.,
1937 r. – 10.280 szt.,
1938 r. – 23.401 szt.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Długość linii celowniczej: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,62 mm 7,62x54R własna 4,5 kg bez bagnetu 1.260 mm, z bagnetem 1.520 mm 610 mm (w tym część gwintowana 557 mm) 591 mm magazynek na 15 naboi praktyczna do ok. 40 strz/min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię gazów wylotowych pobranych przez boczny otwór w ściance lufy. Ryglowanie zamka nietypowo przez klinowy, poruszający się pionowo rygiel, który był odsadzony w komorze zamkowej, a nie jak się najczęściej stosuje w bloku zamka. Lufa o 4 bruzdach prawoskrętnych posiadała w przedniej części płaszcz, w którym uformowany był hamulec odrzutu i podrzutu, obsada muszki pryzmatycznej z osłoną, a także przegub do mocowania składanego bagnetu (mocowanie w pozycji złożonej i rozłożonej). Komora gazowa umieszczona nad lufą, z tłokiem gazowym, żerdzią popychacza i popychaczem przechodzącym przez podstawę celownika. Lufa wkręcona w korytkową, otwartą od góry komorę zamkową, w której tylnej części znajdowało się wodzidło dla trzona zamkowego i na grzbiecie zamka suwadło z rączką. Pod komorą zamkową właz magazynka a za nim urządzenie spustowe, z przerywaczem dla ognia pojedynczego i ciągłego, z językiem spustowym osłoniętym kabłąkiem. Celownik ramieniowo-krzywiznowy osadzony na tylnej części lufy był wyskalowany od 100 do 1.500 m z podziałką co 100 m. Łoże z kolbą i nakładką drewniane.
Amunicja:
Naboje pakowano w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 880 sztuk.
Zwykła 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Л образца 1930 года
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 28,2-28,6 mm 20,95-23,2 g 9,5-9,7 g 3,25 g 860-875 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Zwykła dalekonośna 7,62-мм винтовочный патрон с пулей Д образца 1930 года
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 33,0-33,4 mm 22,95-25,2 g 11,7-11,9 g 3,1 g 795-810 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na żółto.
Przeciwpancerna 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойной пулей образца 1930 года (Б-30)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 36,1-36,5 mm 21,45-23,7 g 10,8-11,0 g 3,05 g 815-830 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy ze stalowym rdzeniem. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno.
Przebijalność płyty pionowej wynosiła 7 mm z odległości 400 metrów.
Przeciwpancerno-zapalająca 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойно-зажигательной пулей образца 1932 года (Б-32)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 37,1 mm 21-23,25 g 9,65-10,25 g 3,1 g 860-875 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy ze stalowym rdzeniem i umieszczoną w przedniej części (pod płaszczem) masą zapalającą. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno z umieszczonym pod spodem czerwonym paskiem.
Przeciwpancerno-zapalająca 7,62-мм винтовочный патрон с бронебойно-зажигательной пулей образца 1940 года (БС-40)
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
75-91-77,16 mm 31 mm ? g 12,5 g ? g 800 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z rdzeniem wykonanym z węglika wolframu i umieszczoną w przedniej części (pod płaszczem) masą zapalającą. W celach łatwej identyfikacji czubek pocisku był pomalowany na czarno.
Ślepa 7,62-мм винтовочные холостые
| Długość naboju: Masa naboju: Masa ładunku miotającego: |
53,72 mm 11 g 1,6 g |
Amunicja szkolna.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 7,62 mm Selbstladergewehr 257 (r).
