Karabin przeciwpancerny Het geweer tegen pantser van 2 (Solothurn)

Historia konstrukcji:
Karabin przeciwpancerny Solothurn był używany przez siły zbrojne Holandii.

Został opracowany w szwajcarskich zakładach Waffenfabrik Solothurn A.G. w Solothurn. Zakłady te działały jako zagraniczne biuro niemieckiego koncernu zbrojeniowego Rheinmetall-Borsig A.G. w Düsseldorfie ograniczonego postanowieniami rozbrojeniowymi Traktatu Wersalskiego. Oznaczenie fabryczne producenta S-18/1000.

Holandia zainteresowała się tą konstrukcją w 1937 roku zamawiając 6 egzemplarzy do testów. W 1939 roku zamówiono 340 egzemplarzy. Na początku 1940 roku dostarczono 131 egzemplarzy do holenderskiego arsenału Staatsbedrijf der Artillerie Inrichtingen A/D w Hemburgu. Tam poddawano je końcowemu montażowi (tranzyt przez sąsiednie kraje uzbrojenia wymagał pozbawienia ich cech gotowości do użycia i oddzielnej wysyłki amunicji) i do jednostek trafiło zaledwie kilkadziesiąt (37?) egzemplarzy, które służyły przede wszystkim do szkolenia obsługi.

Karabin przeciwpancerny Het geweer tegen pantser van 2 (Solothurn)
Karabin przeciwpancerny Het geweer tegen pantser van 2 (Solothurn)

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Masa lufy:
Długość broni:
Długość lufy:
Zasilanie:
20 mm
20x138B
54,7 kg
20,5 kg
2.160 mm
1.300 mm
magazynek na 10 naboi

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Mechanizm spustowy pozwala na prowadzenie ognia pojedynczego. Lufa gwintowana o 8 prawoskrętnych zwojach, zaopatrzona w hamulec wylotowy. Zasilanie broni z dwurzędowego magazynka pudełkowego dostawianego z lewej strony komory zamkowej. Przyrządy celownicze stanowi umieszczony po lewej stronie nad magazynkiem teleskopowy celownik optyczny o powiększeniu 2,5x i polu widzenia 20 stopni wyskalowany od 100 do 1.200 metrów, a na jego górnej powierzchni dodatkowo znajduje się celownik szczerbinkowy wyskalowany od 200 do 1.500 m.

Karabin przeciwpancerny Het geweer tegen pantser van 2 (Solothurn) w pozycji transportowej
Karabin przeciwpancerny Het geweer tegen pantser van 2 (Solothurn) w pozycji transportowej

Amunicja:

Przeciwpancerna 20 mm pantsergranaat

Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Prędkość wylotowa:
151 g
1,2 g (pentryt)
850 m/s

Pocisk typu APHE-T pełnokalibrowy z korpusem ze stali stopowej wypełnionym niewielkim ładunkiem wybuchowym, w którego dennej części umieszczono smugacz.

Odłamkowa 20 mm brisantgranaat

Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Prędkość wylotowa:
116 g
2,8 g TNT
850 m/s

Pocisk typu HE z korpusem wypełnionym materiałem wybuchowym pobudzanym głowicowym zapalnikiem uderzeniowym, w którego dennej części umieszczono smugacz.

W niemieckim katalogu zagranicznego uzbrojenia otrzymał oznaczenie 2 cm Panzerbüchse 785 (h).

Źródła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Internet:

http://www.waroverholland.nl/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *