Historia konstrukcji:
Wskaźniki celownicze Übtrg.Ger. 37 były używane przez siły zbrojne Niemiec.

Opis konstrukcji:
Wskazówkowe odbiorniki elewacji (kąta podniesienia lufy – Rohrerhöhung), azymutu (kierunku – Seitenwinkel) zainstalowano po prawej stronie łoża górnego ciężkich armat przeciwlotniczych, natomiast dwukomorową nastawnicę czasu odetkania (Zünderstellung – dla ustawienia głowicowego zapalnika czasowego pocisków w sekundach) po stronie lewej. Wskazówki zostały pokryte fosforyzującą farbą dla ułatwienia obserwacji w warunkach ograniczonej widoczności.

Wskaźniki tego typu zostały zastosowane w nastawnicach pocisków:

– Zünderstellmaschine 37

– Zünderstellmaschine 38

– Zünderstellmaschine 39

– Zünderstellmaschine 40

– Zünderstellmaschine 41

– Zünderstellmaschine 3718

– Zünderstellmaschine 3741

oraz jako wskaźniki celownicze w następujących typach dział:

– armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 37,

– armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 37/41,

– armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 41,

– armata przeciwlotnicza 10,5 cm Flak 38,

– armata przeciwlotnicza 10,5 cm Flak 39,

– armata przeciwlotnicza 12,8 cm Flak 40,

– armata przeciwlotnicza 12,8 cm Flakzwilling 40.

Podczas wojny zmodyfikowano także pewną liczbę armat przeciwlotniczych 8,8 cm Flak 18 oraz armat przeciwlotniczych 8,8 cm Flak 36 poprzez wymianę wskaźników celowniczych Übtrg.Ger. 30 na Übtrg.Ger. 37 oraz instalację zmodyfikowanych nastawnic Zünderstellmaschine 3718.

Ponadto wskaźniki tego typu montowano na reflektorach przeciwlotniczych.

Źródła:

Instrukcja D.(Luft)T. 1381 „Übertragungsgerät 37 (Übtrg.Ger. 37). Beschreibung, Behandeln und Instandsetzen”, 1942 r.