| Załoga: | 9 osób |
| Wyporność: | 15 t |
| Wymiary: | 16 x 2,85 x 0,65 m |
| Układ napędowy: | 2 silniki wysokoprężne typu Ganz-Jendrassik |
| o mocy 70 KM każdy, | |
| 2 śruby napędowe | |
| Prędkość maksymalna: | 13,5 km/h |
| Uzbrojenie: | 2 km 7/31 M. kal. 8 mm |
Historia konstrukcji:
Kuter uzbrojony zbudowany w 1910 roku w rosyjskiej stoczni Wega w Borgo.
Zdobyty przez wojska Austro-Węgier w 1918 roku. W 1921 roku przyjęty na służbę węgierskiej flotylli dunajskiej i otrzymał nazwę TŰZÉR.
W 1929 roku został przebudowany w węgierskiej stoczni rzecznej Ganz és Tsa. Danubius Gép-, Waggon- és Hajógyár RT w Budapest/Újpest. Wymieniono wówczas silniki benzynowe na wysokoprężne oraz zamontowano wieże chroniące karabiny maszynowe.
Opis konstrukcji:
Uzbrojenie okrętu stanowiły 2 karabiny maszynowe 7/31 M. kal. 8 mm umieszczone w wieżach na dziobie i rufie. Żywotne elementy konstrukcji osłonięte lekkim pancerzem grubości 7 mm. Na śródokręciu znajdowała się maszynownia.
Źródła:
Károly Csonkaréti, László Benczúr „Haditengerészek és folyamrök a Dunán”, 1997
József Bak „A szomszédos államok dunai flottillái”, 1994
Dénes Bernard, Charles Kliment „Maďarská armáda 1919-1945”, wyd. Ares, 2007
Leo W.G. Niehorster „The Royal Hungarian Army 1920-1945” , wyd. Axis Europa Books, 1998
Internet:
