Historia konstrukcji:
Karabin piechoty opracowany w Wielkiej Brytanii.
Przyjęty na uzbrojenie sił zbrojnych Indii. Produkcję seryjną karabinów podjęto w 1904 roku w indyjskich zakładach Ishapore Rifle Factory w Ishapore.
Bicia GRI na broni pochodziły od skróconego zwrotu George Rex, Imperator – czyli Jerzego, króla Imperium Brytyjskiego (używano ich do 1948 roku).
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
.303 cala 7,7x56R (.303 Enfield) własna 3,71 kg, załadowany 4,03 kg 1.138 mm 642 mm magazynek wewnętrzny na 10 naboi |
Opis konstrukcji:
Zamek ślizgowy tłokowo-obrotowy (nie posiadający zaczepu), czterotaktowy, ryglowany symetrycznie przy pomocy rygla i nasady ryglowej znajdującej się w połowie długości trzonu. Lufa wkręcona w komorę zamkową. Kurek posiadał z tyłu tarczkę umożliwiającą ręczne napięcie (później tarczka została zastąpiona nacinanym uchwytem). Magazynek dwurzędowy, pudełkowy dostawiany od dołu o pojemności 10 naboi. Łoże i kolba rozdzielne. Kolba z chwytem półpistoletowym była zaopatrzona w stalowy trzewik przykrywający schowek – mocowana długą śrubą w obsadzie komory zamkowej. Stosowano trzy długości kolby w zależności od warunków fizycznych strzelca: długą, krótką oraz najkrótszą. Celownik ramieniowo-krzywiznowy z krzywizną w podstawie (wyskalowany od 200 do 2000 jardów), z suwakiem przesuwanym co 25 jardów, a precyzyjnie regulowany przy pomocy ślimakowej śruby mikrometrycznej co 5 jardów. Szczerbinka miała możliwość regulacji bocznej dla uwzględnienia wpływu wiatru.
Amunicja:
Na terenie Indii jeszcze podczas Pierwszej Wojny Światowej uruchomiono produkcję amunicji karabinowej w dwóch głównych ośrodkach:
Indian Government Ammunition Factory w Dum Dum koło Calcutta,
Indian Government Ammunition Factory w Kirkee koło Poona.