
Historia konstrukcji:
Samolot wielozadaniowy Ba.65 został opracowany we włoskich zakładach Società Italiana Ernesto Breda w Sesto San Giovanni koło Mediolanu. Na czele zespołu konstrukcyjnego stali Antonio Parano oraz Giuseppe Panzeri. Prototyp został oblatany we wrześniu 1935 roku.
Latem 1937 roku wysłano do Włoch delegację w skład której wchodzili: Minister Obrony generał Abdul Latif Nuri, dowódca irackich sił powietrznych pułkownik Mohammed Ali Jawad oraz specjaliści do spraw uzbrojenia major Hifzi Aziz i porucznik Jawad Hussain. W efekcie wizyty Irak zakupił 15 samolotów w wersji napędzanej silnikiem Fiat A.80 R.C. 41 (13 egz. w wersji z wieżą z karabinem maszynowym, natomiast 2 egz. jako szkolno-treningowe dwustery). Wartość kontraktu wyniosła 15.547.600 lirów. W trakcie lotu treningowego jeden z samolotów uległ uszkodzeniu na lotnisku Bresso koło Mediolanu. Ostatecznie samoloty rozmontowano i wysłano drogą morską – przybyły do irackiego portu Basra 25 września 1939 i zostały zmontowane przy współudziale włoskich specjalistów.
Zastosowanie:
W maju 1941 roku 5. dywizjon w bazie Rashid koło Bagdadu miał na stanie 15 samolotów.
Dane techniczne:
Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby własna 2.500 kg startowa 3.150 kg 12,10 m 9,89 m 3,20 m 23,50 m2 2 silniki 18-cyl. w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzone powietrzem, doładowane, typu Fiat A.80 R.C. 41 o mocy startowej 1.000 KM 410 km/h 6.300 m 550 km 3 km 12,7 mm, 2 km 7,7 mm, 500 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy samolot w układzie dolnopłata konstrukcji metalowej, z zakrytymi kabinami załogi. Zastosowano trójkołowe chowane podwozie w układzie klasycznym.
Zaopatrzony w szeroką osłonę NACA silnik napędzał metalowe śmigło trójłopatowe.
Uzbrojenie stałe obejmujące 2 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm oraz 2 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 7,7 mm umieszczono w skrzydłach i prowadziły one ogień poza kręgiem śmigła. Ruchomy karabin maszynowy Breda-SAFAT kal. 12,7 mm został zabudowany w obracanej hydraulicznie wieży typu Breda L. Uzbrojenie bombowe przenoszono podwieszone w wewnątrzkadłubowej komorze bombowej oraz na zewnętrznych podwieszeniach podskrzydłowych.
