Historia konstrukcji:
Samolot wielozadaniowy Vought „Corsair” został opracowany w amerykańskich zakładach Chance Vought Co. z East Hardford (Connecticut), które były częścią koncernu United Aircraft and Transport Co.
Tajlandia zakupiła 12 samolotów w ramach kontraktu z 30 marca 1934 roku (wartość umowy 240.156 dolarów amerykańskich). Dodatkowo zakupiona licencja za 9.900 dolarów amerykańskich obejmowała pełną dokumentację techniczna i prawa do produkcji nieograniczonej liczby maszyn bez uiszczania tantiemy na rzecz amerykańskiego producenta. Wśród zakupionych maszyn było 9 egzemplarzy modelu bombowo-rozpoznawczego V-93S oraz 3 egzemplarze wersji szturmowej V-93SA z dodatkowymi 2 stałymi karabinami maszynowymi umieszczonymi w górnym płacie. Montaż maszyn w Tajlandii nadzorował wydelegowany z zakładów Chance Vought inż. Erik Hofman. Otrzymały one oznaczenie Bin Jaw Thing 1, czyli Samolot Szturmowy Typ 1. Produkcja licencyjna objęła pierwsze zamówienie z 1936 roku na 25 egzemplarzy, a rok później zamówiono kolejne 25 egzemplarzy. Pod koniec 1939 roku lotnictwo zamówiło trzecią już serię „Corsairów”, tym razem liczącą 50 sztuk, ale ze względu na amerykańskie embargo na dostawy silników nie wiadomo ile z tych samolotów zostało ukończonych.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
2 osoby 1.502 kg 2.093 kg 10,97 m 8,37 m 3,45 m 31,31 m2 1 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Pratt & Whitney S5E-SD „Hornet” o mocy 745 KM 270 km/h 7.200 m 1.100 km 3 lub 5 km Vickers kal. 8 mm |
Opis konstrukcji:
Samolot jednosilnikowy konstrukcji mieszanej zbudowany w układzie zastrzałowego dwupłata ze stałym podwoziem i odkrytymi kabinami załogi. Do produkcji maszyn licencyjnych wykorzystano zmagazynowane silniki Pratt & Whitnej Hornet S5E (9 zakupiono w 1936 roku, a 34 egzemplarze później) które były osłonięte wąskim pierścieniem Townenda. Późniejsze maszyny miały szerokie osłony silnika typu NACA (24 nowe „Hornety” zamówiono w 1937 roku). Późniejsze zamówienia objęły kolejne 20 silników.
Uzbrojenie wersji rozpoznawczej stanowiły 2 stałe karabiny maszynowe zabudowane w dolnym płacie oraz 1 ruchomy karabin maszynowy w tylnej kabinie. Wersja szturmowa miała dodatkowe 2 stałe karabiny maszynowe zabudowane w górnym płacie.
