Wodnosamolot rozpoznawczy Bor Ror Nor 3 (Aichi E13A1)

Historia konstrukcji:
Wodnosamolot został zaprojektowany przez inż. Kishiro Matsuo z japońskich zakładów Aichi Tokei Denki Kabushiki Kaisha. Prototyp został oblatany pod koniec 1938 roku.

Tajlandia zakupiła 3 samoloty w 1942 roku, a dalsze 3 w 1944 roku. Otrzymały one oznaczenie Bor Ror Nor 3, czyli Samolot Marynarki Wojennej typ 3.

Dane techniczne:

Załoga:
Masa własna:
Masa startowa:
Rozpiętość:
Długość:
Wysokość:
Powierzchnia nośna:
Jednostka napędowa:
 
 
Prędkość maksymalna:
Wznoszenie:
Pułap:
Zasięg:
Uzbrojenie:
3 osoby
2.524 kg
3.650 kg
14,50 m
11,27 m
4,78 m
36,20 m2
1 silnik 14-cyl. w układzie podwójnej gwiazdy,
chłodzony powietrzem,
typu Mitsubishi MK8D „Kinsei” 43 o mocy 1.080 KM
376 km/h na wysokości 2.180 m
5 minut 27 sekund na wysokość 3.000 m
7.950 m
1.540 km (maksymalny 1.960 km)
1 km Typ 92 kal. 7,7 mm, 250 kg bomb

Opis konstrukcji:
Wodnosamolot zbudowany w układzie wolnonośnego dolnopłata o konstrukcji całkowicie metalowej z zakrytą kabiną załogi. Podwozie pływakowe obejmowało dwa wielokomorowe metalowe pływaki umocowane na podwójnych skośnych  zastrzałach do skrzydła i dodatkowo usztywnione metalowymi cięgnami. Samolot był przystosowany do startu z pokładowej katapulty. Zewnętrzne części skrzydeł na czas hangarowania były składane na zawiasach do góry.

Silnik poprzez reduktor napędzał trzyłopatowe śmigło metalowe o zmiennym skoku i stałej prędkości obrotowej (średnica 3.100 mm). Moc startowa wynosiła 1.000 KM, natomiast na wysokości 2.000 m wynosiła 1.080 KM. Zapas paliwa wynosił 1464 litry.

W tylnej kabinie był zamontowany jeden ruchomy karabin maszynowy Typ 1. Pod kadłubem można było podwiesić jedną bombę o masie 250 kg lub na zaczepach pod trzykadłubową częścią skrzydeł 4 bomby po 60 kg.

Źródła:

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *