Historia konstrukcji:
Samolot bombowy Ki.21 zaprojektowali Nakata i Ozawa z japońskich zakładów Mitsubishi Jukogyo Kabushiki Kaisha. Prototyp został oblatany 18 grudnia 1938 roku.
Tajlandia zamówiła 9 samolotów w wersji Ki. 21Ib (wyprodukowane na podstawie licencji w zakładach Nakajima) pod koniec października 1940 roku, po nałożeniu amerykańskiego embargo na dostawy maszyn zakupionych w zakładach North American. Dostawa miała miejsce w grudniu 1940 roku. Otrzymały one oznaczenie Bin Thing Rabut 4, czyli Samolot Bombowy Typ 4.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Wznoszenie: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
5 osób 4.691 kg normalna 7.492 kg maksymalna 7.916 kg 22,50 m 16,00 m 4,35 m 69,60 m2 2 silniki 14-cyl. w układzie podwójnej gwiazdy, chodzone powietrzem, typu Nakajima Ha-5 Kai o mocy startowej 1.000 KM przy 2.400 obr./min 432 km/h na wysokości 4.000 m 13,9 min na 5.000 m 8.600 m 1.500 km (maksymalnie 2.700 km) 5 km kal. 7,7 mm, 750 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Samolot zbudowany w układzie wolnonośnego średniopłata konstrukcji metalowej, z chowanym podwoziem w układzie klasycznym i zakrytą kabiną załogi.
Pojemność skokowa silnika wynosiła 37,5 litra przy średnicy cylindra 146 mm i skoku tłoka 160 mm. Stopień sprężania 6,7:1. Jednostopniowa, jednobiegowa sprężarka. Zastosowano reduktor o przełożeniu 0,6875. Silnik osiągał moc 1.080 hp przy 2.450 obr./min na wysokości 4.000 m.
Uzbrojenie obronne samolotu stanowiło 5 ruchomych karabinów maszynowych Typ 89. Komora bombowa mieściła 3 bomby 250 kg.
