Historia konstrukcji:
Samolot myśliwsko-rozpoznawczy „Fox” VI został opracowany w belgijskich zakładach Société Anonyme Belge Avions Fairey w Gosselies. Prototyp nowej wersji zaprezentowano w sierpniu 1934 roku i po przeprowadzeniu testów został on zaakceptowany 30 grudnia. W latach 1935-1937 w belgijskich zakładach Société Anonyme Belge Avions Fairey w Gosselies wyprodukowano 24 samoloty seryjne noszące oznaczenie „Fox” VI R (numery ewidencyjne od O-100 do O-124). Silniki HS na benzynie 87 oktanowej. Moc startowa 830 KM.
Następnie od czerwca 1935 roku wykonano 30 egzemplarzy w wersji „Fox” VI C (numery ewidencyjne od O-125 do O-154), a na koniec w 1936 roku zamówiono dalsze 16 egzemplarzy (numery ewidencyjne od O-155 do O-170).
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Pułap: Uzbrojenie: |
2 osoby startowa 2.345 kg 11,55 m 9,37 m 3,51 m 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, typu Hispano-Suiza 12Ydrs o mocy 860 KM 360 km/h 8.900 m 3-4 km FN-Browning kal. 7,65 mm, bomby |
Opis konstrukcji:
Samolot jednomiejscowy w układzie dwupłata o konstrukcji całkowicie metalowej krytej płótnem. Odkryte kabiny załogi. Stałe podwozie w układzie klasycznym z tylną płozą. Silnik poprzez reduktor napędzał trójłopatowe śmigło metalowe Ratier. Uzbrojenie samolotu stanowiły 2 stałe karabiny maszynowe pilota oraz sprzężony lub pojedynczy karabin maszynowy zamontowany na obrotnicy w kabinie obserwatora. Dodatkowo na zaczepach pod skrzydłami samolot zabierał niewielki ładunek bomb o masie 9 kg każda. W skład wyposażenia pokładowego wchodziła radiostacja pokładowa.
