Historia konstrukcji:
Wodnosamolot opracowany w 1927 roku w niemieckich zakładach Ernst Heinkel Flugzeugwerke z Warnemünde.
W 1928 roku Dania zakupiła dla lotnictwa marynarki Marinens Flyvevæsen 6 egzemplarzy u niemieckiego producenta (W.Nr. 311, 312, 313, 315, 316, 323 – otrzymały numery ewidencyjne od 94 do 99) oraz licencję na ich produkcję. W latach 1929-1938 duńskie zakłady Orlogsværftet Flyvemaskineværksted w Kopenhadze wyprodukowały 16 egzemplarzy (numery ewidencyjne od 78 do 93) – 5 szt. w 1929 roku, 2 szt. w 1930 roku, 6 szt. w 1931 roku oraz 3 szt. w 1938 roku.
Zastosowanie:
W 1940 roku samoloty służyły w ramach jednostki 1. Luftflotille stacjonującej w Kopenhadze (baza Luftmarinestation København). W trakcie służby 7 z nich uległo rozbiciu, natomiast kolejne 2 skreślono z ewidencji.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa własna: Masa startowa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Wznoszenie: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
3 osoby 1675 kg 2650 kg 16,77 m 11,65 m 4,40 m 47,00 m2 1 silnik 14-cyl. w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Armstrong-Siddeley „Jaguar” VIC o mocy 450 KM 210 km/h 2,8 m/s 5600 m 600 km 2 km Madsen kal. 8 mm, 100 kg bomb |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dolnoplat konstrukcji metalowej. Trzyosobowa załoga zajmowała miejsca w układzie tandem w odkrytych kabinach zaopatrzonych w wiatrochron.
Podwozie stanowiły dwa metalowe pływaki.
Pozbawiony osłony gwiazdowy silnik napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku.
Uzbrojenie stałe stanowił jeden karabin maszynowy pilota oraz jeden ruchomy karabin maszynowy zabudowany w tylnej kabinie. Na wyrzutnikach podskrzydłowych można było podwiesić 8 bomb lotniczych o masie 12,5 kg.
