Samolot myśliwski Gloster „Gauntlet” (II J)

Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski Gloster „Gauntlet” zaprojektował Harry P. Folland pracujący w brytyjskich zakładach Gloster Aircraft Company w Cheltenham w hrabstwie Gloucestershire. Prototyp noszący fabryczne oznaczenie SS.19A został oblatany na początku 1933 roku. Po przebadaniu przez RAF we wrześniu 1933 roku wydano prowizoryczne wymagania Specification F.24/33 pozwalające na przyjecie samolotu do służby. Po pierwszej serii 24 samolotów w wersji Mk. I wyprodukowano kolejne 204 egzemplarze w zmodyfikowanej wersji Mk. II, co daje łączną produkcję 228 egzemplarzy.

23 października 1934 roku Dania zakupiła dla lotnictwa wojsk lądowych Hærens Flyvertropper płatowiec wzorcowy dla wyprodukowania partii 17 egzemplarzy wersji Mk. II na podstawie licencji w zakładach Flyvetroppernes Værksteder w Kløvermarken koło Kopenhagi. Wzorcowy samolot o numerze ewidencyjnym J-21 (numer seryjny K4081) został zmontowany i oblatany w kwietniu 1936 roku. Kolejne maszyny J-22 i J-23 powstały do końca 1936 roku, następnie maszyny od J-24 do J-27 oblatano w 1937 roku, a ostatni samolot o numerze ewidencyjnym J-38 ukończono i oblatano w styczniu 1938 roku.

Zastosowanie:
W 1940 roku samoloty tego typu były używane w 1. Eskadrille stacjonującej na lotnisku Værløse. W trakcie krótkiej lecz intensywnej służby 5 z nich uległo zniszczeniu podczas wypadków lotniczych (numery ewidencyjne J-26, J-27, J-31, J-33 oraz J-35).

9 kwietnia 1940 roku o godzinie 05:45 lotnisko Værløse zostało zaatakowane przez niemieckie samoloty myśliwskie Messerschmitt Bf 110 z I./ZG 1, które zniszczyły samolot J-32 oraz uszkodziły 5 dalszych (J-25, J-28, J-29, J-30 oraz J-38).

Dane techniczne:

Załoga:
Masa własna:
Masa startowa:
Rozpiętość:
Długość:
Wysokość:
Powierzchnia nośna:
Jednostka napędowa:
 
 
Prędkość maksymalna:
Wznoszenie:
Pułap:
Zasięg:
Uzbrojenie:
1 osoba
1.315 kg
1.790 kg
9,99 m
7,98 m
3,13 m
29,2 m2
1 silnik 9-cyl. w układzie pojedynczej gwiazdy,
chłodzony powietrzem, doładowany,
typu Bristol „Mercury” VI S2 o mocy 605 KM
366 km/h na wysokości 4.575 m
11,7 m/s
10.215 m
740 km
2 km Madsen kal. 8 mm,
50 kg bomb

Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji metalowej. Kratownicowy kadłub w przedniej części pokryty blachą duraluminiową, a w tylnej płótnem. Pilot zajmował miejsce w otwartej kabinie z wiatrochronem. Skrzydła dwukomorowe, z dźwigarami z rur stalowych usztywnionych dźwigarami i drutem stalowym, kryte płótnem. Zastosowano lotki na obu płatach (bezpośrednio sterowane na dolnym płacie a na górnym za pomocą cięgien), bez klap.

Podwozie w układzie klasycznym z dwoma szeroko rozstawionymi kołami głównymi oraz kółkiem ogonowym.

Zabudowany pod osłoną NACA silnik gwiazdowy napędzał dwułopatowe drewniane śmigło typu Heine o stałym skoku. Umieszczony przed kabiną pilota główny zbiornik paliwa mieścił 58,5 galonów (221,5 litra benzyny), a opadowy dodatkowe 21,75 galonów (82,3 litra benzyny).

Oba duńskie karabiny maszynowe Madsen były zabudowane w kadłubie i z wykorzystaniem hydraulicznego synchronizatora typu Constantinesco prowadziły ogień nad silnikiem poprzez krąg śmigła. Przed wiatrochronem znajdował się lunetkowy celownik kolimatorowy typu Aldis. Na wyrzutnikach podskrzydłowych można było podwiesić 4 bomby o masie 12,5 kg.

Źródła:

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998

Internet:

www.flymuseum.dk

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *