Historia konstrukcji:
Samolot patrolowy „Kotka” (pol. orzeł) został opracowany w fińskich zakładach Valtion Lentokonetehdas (VL) w Suomenlinna koło Helsinek (później firma przeniosła się do Tampere). Głównym konstruktorem był Kurt Berger. Prototyp został oblatany 30 września 1939 roku (numer ewidencyjny KA-144). Napędzał go francuski silnik Gnome-Rhône 9Ab „Jupiter”. Po pomyślnym zakończeniu prób locie samolot został przyjęty na uzbrojenie fińskich sił zbrojnych. Oprócz prototypu w latach 1931-1932 wyprodukowano 5 egzemplarzy seryjnych (numery ewidencyjne od KA-145 do KA-149). Do ich napędu zastosowano różne modele silników: na KA-145 był to ten sam silnik co na prototypie czyli Gnome-Rhône 9Ab „Jupiter”, samoloty KA-146 oraz KA-148 napędzał silnik Pratt & Whitney R-1690-B „Hornet”, natomiast samoloty KA-147 oraz KA-149 otrzymały silnik Wright R-1820-E „Cyclone”.

Zastosowanie:
Maszyny te były używane pierwotnie jako samoloty patrolowe w strefie przybrzeżnej. Na skutek poniesionych przez lotnictwo fińskie podczas Wojny Zimowej strat przesunięto je do zadań rozpoznawczych nad lądem. Samolot o numerze ewidencyjnym KA-147 jest aktualnie eksponatem fińskiego muzeum Päijät-Häme Ilmailumuseo w Lahti.

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji mieszanej, z odkrytymi kabinami załogi. Na samolocie tym można było stosować stałe podwozie kołowe w układzie klasycznym lub płozowe do operowania z lądu, a także zabudować dwa duże metalowe pływaki do operowania z akwenów wodnych.

Pozbawiony osłony silnik napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku.

Uzbrojenie pokładowe stanowił jeden stały karabin maszynowy pilota typu Vickers kal. 7,7 mm (z zapasem 500 naboi), natomiast w tylnej kabinie można było zamontować podwójny karabin maszynowy typu Lewis kal. 7,7 mm (z zapasem 8 magazynków – łącznie 776 naboi). Na wyrzutnikach można było podwiesić 3 bomby po 100 kg lub 6 bomb po 50 kg.

Źródła:

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998 r.