Historia konstrukcji:
Skuter dla jednostek powietrzno-desantowych Cooper Airborne Motor Scooter został opracowany pod koniec 1943 roku. Frank Cooper (dealer Cooper Motors Inc. w Los Angeles, stan California – dystrybutor motocykli Indian oraz skuterów Powell) zaproponował adaptację opracowanego w 1940 roku dużego skutera Powell „Aviate” model A-V-8 zakładów Powell Manufacturing Company w Los Angeles, stan California (fabryka mieściła się w Compton). Najbardziej widoczną zmianą było zastosowanie cylindrycznego zbiornika paliwa oraz uchwytów do mocowania spadochronu. Pojazd ten jest znany także pod nazwą Cooper War Combat Motor Scooter.
Pozostałe projekty zgłosiły następujące firmy:
– J. A. Strimple Co. Inc. w Janesville, stan Wisconsin – producent skuterów sprzedawanych pod marką Keen Power Cycle
– Salsbury Corporation w Los Angeles, stan California – producent skuterów sprzedawanych pod marką Motor Glide
– The Custer Specialty Co. Inc. w Dayton, stan Ohio – producent skuterów, już w 1941 roku zaprezentowano wojsku bardzo uproszczony model „Comet”.
– Cushman Motor Works w Lincoln, stan Nebraska – producent skuterów i trójkołowców znanych pod marką Auto Glide
Skuter Cooper został zaprezentowany wojsku i przetestowany 17 lutego 1944 roku na poligonie Camp Mackall. Pomimo lepszych parametrów od konkurencyjnego skutera Cushman Model 53 o wyborze zadecydowały skromne moce produkcyjne producenta (produkcję takich skuterów zakończono w 1942 roku przestawiając się na produkcję amunicji dla wojska) oraz wysoka cena (model bazowy skutera z 1942 roku ze stanów magazynowych kosztował aż 350 dolarów amerykańskich, podczas gdy w 1941 roku cena pojazdu z bieżącej produkcji wynosiła 160 dolarów amerykańskich). Mała partia tak zmodyfikowanych pojazdów (25?) trafiła na rynek cywilny i czasami pojawiają się one w aukcjach internetowych.
Dame techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: |
106 kg długość 1.752 mm 1.295 mm silnik 1-cyl., chłodzony powietrzem, pojemność 347 cm3 (21,18 cu inch), o mocy 5 hp 81 km/h (50 mph) |
Opis konstrukcji:
Rama spawana z rur stalowych. Sztywne zawieszenie obu kół. Amortyzację zapewniała jedynie sprężyna umieszczona pod szerokim siodłem oraz ugięcie opon.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv). Średnica cylindra 3 i 1/16 cala , skok tłoka 2 i 7/8 cala, stopień sprężania 5:1. Zapłon bateryjny. Nożny starter. Automatyczne sprzęgło odśrodkowe.
Dużo elementów silnika (jak np. rozrząd, tłoki, korbowody) było wspólnych z użytymi w popularnych samochodach osobowych Ford. Napęd na tylne koło jest przekazywany łańcuchem. Zastosowano duże ogumienie balonowe rozmiaru 4.00-16″.
Uchwyty do mocowania spadochronu transportowego znajdowały się z przodu na kierownicy oraz z tyłu, nad tylnym błotnikiem – amortyzację upadku miały zapewnić koła pojazdu.
