Historia konstrukcji:
Armata opracowana w brytyjskich zakładach Sir W.G. Armstrong Whitworth & Co. w Newcastle.
Norwegia zakupiła 8 dział tego typu na potrzeby baterii obrony wybrzeża. Występowały w dwóch wersjach: Model M1897 (bez platformy) oraz Model 1900 (z dodatkową platformą)
Zastosowanie:
W 1940 roku stanowiły one uzbrojenie następujących jednostek artylerii nadbrzeżnej:
Podejście do stolicy kraju Oslo (fiord Oslofiord):
– 2 działa w Håøy Fort
Podejście do portu Kristiansand:
– 2 działa w Odderøya Fort
Podejście do portu Trondheim:
– 2 działa w Hysnes Fort
– 2 działa w Brettingen Fort
Dane techniczne:
| Kaliber: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
210 mm L/44 2 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zamek śrubowy.
Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania. Ładunki miotające umieszczone w jedwabnych woreczkach.
Przeciwpancerna
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Donośność: |
140 kg 14,2 kg 16.000 m |
Pocisk przeciwpancerny typu AP był zaopatrzony w nieduży ładunek wybuchowy inicjowany przez zapalnik denny.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 21 cm S.K. L/44 (n).
