Historia konstrukcji:
Haubica opracowana we francuskich zakładach Aciéries de la Marine – Usines de St.Chamond w Saint-Chamond.
W 1898 roku Norwegia zakupiła 5 dział tego typu na potrzeby baterii obrony wybrzeża.
Zastosowanie:
W 1940 roku stanowiły one uzbrojenie następujących jednostek artylerii nadbrzeżnej:
Podejście do portu Bergen:
– 3 działa w baterii Kvarven Fort
– 2 działa w baterii Øvre Sandviksfjell Fort
Dane techniczne:
| Kaliber: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
240 mm L/12,7 1 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zamek śrubowy.
Amunicja:
Stosowano amunicję rozdzielnego ładowania. Ładunki miotające umieszczone w jedwabnych woreczkach.
Przeciwpancerna
| Masa: Prędkość wylotowa: Donośność: |
140 kg ? m/s 7.000 m |
Pocisk przeciwpancerny typu AP był zaopatrzony w nieduży ładunek wybuchowy inicjowany przez zapalnik denny.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 24 cm H. L/12,7 (n).
