Historia konstrukcji:
Reflektor przeciwlotniczy Flak-S.W. 200 cm 44 był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w niemieckich zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft A.G. (w skrócie używanym jako marka AEG) Gerätebau Oberspree w Berlin-Oberschöneweide.
Model rozwojowy reflektora przeciwlotniczego zaprezentowany w 1944 roku.
Opis konstrukcji:
Światłość lampy łukowej (pobiera prąd o natężeniu 900 A pod napięciem 100 V) opartej na elektrodach wykonanych z węgla Becka (Beck-Kohlen – węgiel drzewny z dodatkiem pierwiastków ziem rzadkich jak itr i fluorek ceru) wynosi ok. 4,983 miliarda świec Hefnera (HK – Hefner Kerze) co odpowiada ok. 4,5 miliarda kandeli.
Katoda ma postać prostopadłościanu o przekroju prostokąta o bokach 18×26 mm i w miarę spalania jest automatycznie przesuwana tak, aby roboczy odstęp między elektrodami mieścił się w przedziale między 35 a 50 mm.
Lustro pokryte posrebrzanym szkłem o średnicy 200 cm jest zaopatrzone w przesłonę żaluzjową, a dodatkowo na czas transportu przykrywane metalową pokrywą.
Przy dobrej przejrzystości powietrza reflektor pozwala śledzić cel odległy maksymalnie o 17.000 m.
